Is er echt een hel na de dood?

Is hel bestaat het? Is er een hel na de rotzooi? Is er een hel, en zo ja, wat is dat dan? Deze vragen houden de mensen al honderden of zelfs duizenden jaren bezig. Er is waarschijnlijk geen mens, gelovig of ongelovig, die niet minstens een moment heeft nagedacht over het eeuwige leven, het leven na de dood en het al dan niet de hel bestaat echt. Hoewel we de vraag wat de hel eigenlijk is en hoe hij eruit ziet niet helemaal kunnen beantwoorden, weten we vrij veel over het bestaan van de hel (of het nu de plaats zelf is of de toestand van onze ziel na de dood).

De hel bestaat echt. Het is een van de 3 plaatsen, of liever 3 staten, waar soul Na het oordeel over zijn ziel en de eindafrekening van zijn zonden tijdens zijn menselijk bestaan op aarde, kan de mens zich na zijn dood in een hel bevinden. Tijdens ons leven hebben we al te maken met een soort hel. Want die kan elke situatie worden genoemd waarin het kwaad in ons leven zegeviert over het goede en waarin dat kwaad overheerst. Het is tastbaarder dan de sky en het is veel gemakkelijker voor ons om er onze weg naartoe te vinden. De hel is dus een soort verleiding die ons al in onze sterfelijkheid naar zich toe lokt. Dus is er een hel? Is de hel aanwezig in ons leven?

Onze tijdelijke ideeën over de hel en of de hel na de dood bestaat, zijn niet noodzakelijk betekenisloos. We stellen het ons voor als plaats hopeloos, angstaanjagend, donker en gekweld. Wij stellen ons het lijden voor dat zondaars moeten doormaken onmiddellijk na hun dood. Dit alles wordt gedaan opdat wij reeds in de sterfelijkheid de vrees voor de verdoemenis zouden voelen. Wij moeten de angst, het weeklagen en het klagen van de verdoemden horen om afstand te kunnen nemen van het begaan van zonden. Op de schilderijen zien we lichamelijk lijden boven het vuur van de hel, omdat dat de enige manier is waarop we het ons kunnen voorstellen. Zo omringt de hel ons als het ware, zelfs vandaag. Wij kunnen de dreiging voelen die het kwaad over ons brengt. Maar dit is slechts een metaforisch beeld.

Moeder Teresa van Calcutta twijfelt ook niet aan het bestaan van de hel. Toen zij ver van God was, toen zij zich door Hem vergeten voelde en de kwellingen onderging die de machten van de hel over haar brachten, vergeleek zij haar situatie met de hel. Zij beschouwde de toestand van haar lijden als dat van een verdoemde ziel.
Het is dus niet gemakkelijk de vraag te beantwoorden wat de hel is. Het is ook niet makkelijk te zeggen hoe het eruit ziet. Maar we kunnen met zekerheid zeggen dat het echt bestaat, en we hebben het vele malen in ons leven ervaren, zoals uit vele voorbeelden blijkt.