Hoe moet ik de rozenkrans bidden voor de overledene voor de begrafenis?
- Rozenkrans Voor de overledene beginnen we met het maken van het kruisteken.
- Dan reciteren we de "Geloofsbelijdenis van de Apostelen"
- Vervolgens geven wij een opsomming van het te overwegen mysterie.
- Nadat we over elk mysterie hebben nagedacht, herhalen we:
- 1 keer "Onze Vader",
- 10 weesgegroetjes,
- 1 keer "Glorie aan de Vader",
- 1 keer "Eeuwige rust",
- We herhalen deze cyclus voor elk van de mysteries.
In de christelijke traditie wordt al eeuwenlang veel belang gehecht aan het gebed voor de overledene. Het is bedoeld als een gebed voor hun ziel als een voorbede tot God, waarin wij Hem vragen de overledene de juiste weg te wijzen en hem naar het Koninkrijk der Hemelen te leiden. Bidden voor de overledene is in zekere zin ook een poging om met de overledene te praten, om hem zijn zorgen, angsten of verlangens over te brengen. Tijdens zo'n gesprek doen we een beroep op hem via God.
Gebed voor de overledene helpt ook mensen in sterfelijkheid doen beseffen hoe fragiel ons leven is en dat alles wat volgt onvermijdelijk is. De rozenkrans zelf is een gebed dat al sinds de Middeleeuwen in het christendom wordt gecultiveerd, ook bij rouwmomenten.
In dit geval ziet het gebed er echter iets anders uit dan het standaard bidden van de rozenkrans. Hoe ziet een rozenkrans voor de overledene eruit voor een begrafenis? Dit is zeker een sterk verkorte versie, vanwege de beperkte tijd van de hele ceremonie. Het is gebruikelijk een rozenkrans te bidden die uitsluitend gewijd is aan één van de vier delen (het Blijde, het Glorierijke, het Droevige en het Lichtende Mysterie). Dit is een vrij gekozen devotie, en het feit dat men de rozenkrans bidt voor de overledene vóór de begrafenis, betekent niet noodzakelijk dat men voor het droevig mysterie moet kiezen. De rest gebeurt op een vrij standaardmanier, namelijk onder leiding van één persoon die zo'n gebed zal leiden.