Είναι ο διαλογισμός αμαρτία; Πρόσφατα είδαμε μια εισροή διαφόρων πρακτικών από την Ανατολή στην Ευρώπη. Αυτή η τάση φέρνει πολλές ενδιαφέρουσες προοπτικές, αλλά και κινδύνους. Εξάλλου, δεν είναι κακό να δοκιμάζει κανείς νέα πράγματα και να αναπτύσσει την πνευματική του σφαίρα. Αλλά το καθήκον ενός Καθολικού είναι να κάνει ένα είδος επιλογής που επιλέγει το καλό και απορρίπτει το κακό.
Η φράση διαλογισμός προέρχεται από τη λατινική φράση meditatioπου σημαίνει να αναλογίζομαι/προσοχή. Ο διαλογισμός είναι ένα σύνολο πρακτικών που αποσκοπούν στην άσκηση του νου ή στη μεταφορά του σε μια διαφορετική κατάσταση συνείδησης για ευεργετικά αποτελέσματα. Ο διαλογισμός έχει τις ρίζες του στις ανατολικές θρησκείες. Συχνότερα ταυτίζεται με τον Βουδισμό.
Σε αυτή την περίπτωση, είναι ο διαλογισμός αμαρτία για έναν Καθολικό; Όλα εξαρτώνται από το είδος του διαλογισμού που έχουμε κατά νου. Ο χριστιανικός διαλογισμός που συνίσταται στην προσευχή- η συνάντηση με Με το Θεόεπιτρέπεται και αντιμετωπίζεται ως κανονική καθολική θρησκευτική πρακτική. Ο βουδιστικός διαλογισμός, από την άλλη πλευρά, απαγορεύεται. Συνδέεται στενά με τα ιδανικά και τις παραδοχές της βουδιστικής φιλοσοφίας, η οποία έρχεται σε αντίθεση με τις διδασκαλίες της Καθολικής Εκκλησίας. Ο βουδιστικός διαλογισμός επικεντρώνεται στην αποδέσμευση από τον κόσμο, στην αποδέσμευση από τις επιθυμίες. Με τον διαλογισμό αυτό, προσπαθούμε να απαλλαγούμε από την προσωπικότητά μας, η οποία θεωρείται αμαρτία.
