Κάνε κόλαση υπάρχει; Υπάρχει κόλαση μετά τα σκουπίδια; Υπάρχει κόλαση, και αν ναι, τι είναι τέλος πάντων; Αυτά τα ερωτήματα απασχολούν τους ανθρώπους εδώ και εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια. Πιθανώς δεν υπάρχει άνθρωπος, πιστός ή μη, που να μην έχει περάσει έστω και μια στιγμή σκεπτόμενος την αιώνια ζωή, τη ζωή μετά θάνατον και το αν η η κόλαση υπάρχει πραγματικά. Αν και δεν μπορούμε να απαντήσουμε ακριβώς στο ερώτημα τι είναι στην πραγματικότητα η κόλαση και πώς μοιάζει, γνωρίζουμε αρκετά για την ίδια την ύπαρξη της κόλασης (είτε πρόκειται για τον ίδιο τον τόπο είτε για την κατάσταση της ψυχής μας μετά το θάνατο).

Η κόλαση υπάρχει πραγματικά. Είναι ένα από τα 3 μέρη, ή μάλλον 3 κράτη, στα οποία ψυχή ο άνθρωπος μπορεί να βρεθεί μετά θάνατον μετά την κρίση της ψυχής του και την τελική καταμέτρηση των αμαρτιών του κατά τη διάρκεια της ανθρώπινης ύπαρξής του στη γη. Έχουμε ήδη να αντιμετωπίσουμε ένα είδος κόλασης κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Διότι μπορεί να ονομαστεί κάθε κατάσταση στην οποία το κακό θριαμβεύει έναντι του καλού στη ζωή μας και στην οποία αυτό το κακό κυριαρχεί. Είναι πιο απτή από την sky και είναι πολύ πιο εύκολο για εμάς να βρούμε το δρόμο μας προς αυτό. Έτσι, η κόλαση είναι ένα είδος πειρασμού που μας παρασύρει στον εαυτό του ήδη μέσα στη θνητότητα. Υπάρχει λοιπόν κόλαση; Είναι η κόλαση παρούσα στη ζωή μας;

Οι διαχρονικές μας ιδέες για την κόλαση και για το αν υπάρχει κόλαση μετά το θάνατο δεν είναι απαραίτητα ανούσιες. Το φανταζόμαστε ως τοποθεσία απελπιστική, τρομακτική, σκοτεινή και βασανισμένη. Φανταζόμαστε τα βάσανα που πρέπει να περάσουν οι αμαρτωλοί αμέσως μετά το θάνατο. Όλα αυτά γίνονται για να μας κάνουν να νιώσουμε τον φόβο της καταδίκης ήδη μέσα στη θνητότητα. Πρέπει να ακούμε τον φόβο, τον θρήνο και τα παράπονα των καταραμένων για να απομακρυνθούμε από την τέλεση αμαρτιών. Στις εικόνες βλέπουμε τον σωματικό πόνο πάνω από τις φωτιές της κόλασης, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος που μπορούμε να τον απεικονίσουμε. Έτσι, η κόλαση μας περιβάλλει ακόμη και τώρα. Μπορούμε να αισθανθούμε την απειλή που μας επιφέρει το κακό. Αλλά αυτή είναι μόνο μια μεταφορική εικόνα.

Δεν υπάρχει επίσης καμία αμφιβολία για την ύπαρξη της κόλασης στα γραπτά της Μητέρας Τερέζας της Καλκούτας, η οποία, όταν βρισκόταν μακριά από τον Θεό, αισθανόταν ξεχασμένη από Αυτόν και βίωσε τα τεράστια μαρτύρια που της προκαλούσαν οι δυνάμεις της κόλασης, συνέκρινε την κατάστασή της με εκείνη της κόλασης. Θεώρησε την κατάσταση της ταλαιπωρίας της ως την κατάσταση μιας καταραμένης ψυχής.
Έτσι δεν είναι εύκολο να απαντήσουμε στο ερώτημα τι είναι η κόλαση. Ούτε είναι εύκολο να πούμε πώς μοιάζει. Μπορούμε όμως να πούμε με βεβαιότητα ότι υπάρχει πραγματικά, και το έχουμε βιώσει πολλές φορές στη γήινη ζωή μας, όπως αποδεικνύουν πολλά παραδείγματα.