Ο Πατριάρχης Δημήτριος (γεννηθείς Δημήτριος Παπαδόπουλος, Θεραπειά, Κωνσταντινούπολη, 8 Σεπτεμβρίου 1914 - Φανάρι, Κωνσταντινούπολη, 2 Οκτωβρίου 1991) ήταν Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από τις 16 Ιουλίου 1972 έως τις 2 Οκτωβρίου 1991.

Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στα Θεράπεια της Κωνσταντινούπολης, στις 8 Σεπτεμβρίου 1914. Το γονείς είχε σε όνομα Παναγιώτης και Ειρήνη. Μετά τη βασική εκπαίδευση στα Θεράπεια και την Ελληνογαλλική Σχολή του Γαλατά, σπούδασε στην Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης (1931-1937), από την οποία αποφοίτησε με τη διατριβή "Η Ανάσταση του Κυρίου και οι αντιρρήσεις εναντίον της".

Χειροτονήθηκε διάκονος από τον Επίσκοπο Φιλόθεο της Ναζιανζού στις 25 Απριλίου 1937 και πρεσβύτερος στις 29 Μαρτίου 1942 από τον ίδιο Αρχιερέα. Από τον Οκτώβριο του 1937 έως τον Αύγουστο του 1938 υπηρέτησε ως γραμματέας και ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητρόπολης Έδεσσας. Από τον Μάιο του 1939 έως τον Μάρτιο του 1942 υπηρέτησε ως διάκονος και στη συνέχεια ως ιερέας στο Φερύκιοϊ. Από το 1945 έως το 1950 διετέλεσε επικεφαλής της ορθόδοξης κοινότητας που οργάνωσε στην Τεχεράνη και, αφού έλαβε την τιμητική έγκριση του Σάχη της Περσίας, δίδαξε αρχαία ελληνικά στο Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης.

Στις 23 Ιουλίου 1964 εξελέγη τιτουλάριος επίσκοπος Ελαίας, βοηθός επίσκοπος της Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως και διορίστηκε αρχιεπίσκοπος της επισκοπής Ταταούλου (Κουρτουλούς). Η χειροτονία του σε επίσκοπο τελέστηκε στις 9 Αυγούστου 1964 στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου Ταταούλου. Χειροτονήθηκε από τον Μητροπολίτη Ηλιουπόλεως και Θήρας Μελίτωνα, επικουρούμενος από τους Επισκόπους Ροδόπολης Ιερώνυμο και Μιλήτου Αιμιλιανό. Στις 15 Φεβρουαρίου 1972 εξελέγη Μητροπολίτης Ίμβρου και Τενέδου.

Το Πατριαρχείο Του
Στις 16 Ιουλίου 1972 εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης. Κατά την εκλογή του, η τουρκική κυβέρνηση αφαίρεσε τα ονόματα τεσσάρων συναδέλφων του, μεταξύ των οποίων ο Σταυρόπολος Μάξιμος και ο θεωρούμενος ως βέβαιος νέος Πατριάρχης Χαλκηδόνος Μελίτων, ενώ στον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ιάκωβο δεν επετράπη καν να έρθει στην Κωνσταντινούπολη. Ενθρονίστηκε στις 18 Ιουλίου 1972.

Κατά τη διάρκεια της πατριαρχίας του εργάστηκε για την ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Δέχθηκε επισκέψεις από τους Προκαθημένους όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών και συγκάλεσε τρεις προσυνοδικές Πανορθόδοξες Διασκέψεις για την προετοιμασία της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Στις 30 Νοεμβρίου 1979, δέχτηκε την επίσκεψη του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β' στην ενορία και μαζί ανακοίνωσαν την ίδρυση Κοινής Διεθνούς Επιτροπής για τον Θεολογικό Διάλογο μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών. Το 1981 πραγματοποιήθηκαν εορτασμοί για την 1600η επέτειο της Β΄ Οικουμενικής Συνόδου του 381 στην Κωνσταντινούπολη και το 1987 για την 1200η επέτειο της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου του 787 στη Νίκαια.

Ο Πατριάρχης Δημήτριος έχει επισκεφθεί πολλές ορθόδοξες χώρες. Το 1987 πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Εκκλησία της Ελλάδας και συνεργάστηκε με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Σεραφείμ. Ήταν ο πρώτος Οικουμενικός Πατριάρχης που επισκέφθηκε την Αμερική (Ιούνιος-Ιούλιος 1990), και προήδρευσε των εορτασμών για την 900ή επέτειο της Μονής της Πάτμου το 1988 και την 600ή επέτειο της Μονής του Μεγάλου Μετεώρου το 1990. Επισκέφθηκε επίσης το Άγιο Όρος το 1990.

Κατά τη διάρκεια της πατριαρχίας του, φρόντισε να καλλιεργήσει ένα καλό κλίμα στις σχέσεις μεταξύ του πατριαρχείου και των τουρκικών αρχών, γεγονός που διευκολύνθηκε από τον ήπιο και μετριοπαθή χαρακτήρα του. Έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στην προστασία του περιβάλλοντος και το 1989 καθιέρωσε την 1η Σεπτεμβρίου ως Ημέρα Προστασίας του Περιβάλλοντος. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, 16 άγιοι προστέθηκαν στο κανονικό ημερολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Παρήγαγε το Holy Myrrh δύο φορές, το 1973 και το 1983, καθιερωμένο Ιερά Μητρόπολη της Ελβετίας (1982), και το 1990 η Εκκλησία στη Γεωργία αναβαθμίστηκε σε πατριαρχείο.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος έπασχε από διαβήτη, αλλά εκτελούσε κανονικά τα καθήκοντά του. Στις 30 Σεπτεμβρίου 1991, μετά από οξύ καρδιακό επεισόδιο, μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο Admiral Bristol των ΗΠΑ στην Κωνσταντινούπολη. Είχαν προηγηθεί μήνες γενικής κατάθλιψης, η οποία δεν θεωρήθηκε σοβαρή. Τελικά απεβίωσε στις 2 Οκτωβρίου 1991. Η νεκρώσιμη ακολουθία τελέστηκε στις 8 Οκτωβρίου 1991 στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, προεξάρχοντος του επισκόπου Βαρθολομαίου Χαλκηδόνος. Ενταφιάστηκε στη Ζωοδόχο Πηγή Μπαλουκλιώτισσας.

Μάρκετινγκ για θρησκευτικό περιεχόμενο και άλλα
Τεχνητή νοημοσύνη