De ce acceptă unii oameni Hristos, a respingeți Biserica? Este... to temat la dosyć poważne dywagacje. Coraz częściej słyszy się określenie „wierzący, niepraktykujący”. Określa się nim osobę, która identyfikuje się credință w Dumnezeu, jednak poniekąd odrzuca Biserica prin neparticiparea la viața acestui comunități. Bardzo dużo mówi się również na temat młodych ludzi, którzy całkowicie odrzucają Dumnezeu. Cu toate acestea, analizând diferite studii, credință Catolică nie wypada pod tym kątem źle. Pokazują one, że duża część młodych ludzi identyfikuje się jako ludzie wierzący.
Situația este și mai gravă dacă ne uităm la cercetările privind persoanele implicate activ în viața bisericii. Persoanele apropiate de comunitatea bisericească consideră că respingerea de Biserica za całkowicie błędne oraz alarmują, że jest to zjawisko niezwykle niebezpieczne pentru naszej credință. O astfel de respingere împiedică explorarea completă a credință, cunoaștere jej wszystkich aspektów oraz zaprzecza samej istocie cuvântul lui Dumnezeu. Domnul Însuși a fost cel care a creat ierarhia ecleziastică prin numirea primului apostoli ca mijlocitori între El și cei credincioși. Toți preoții de astăzi sunt moștenitori ai primilor doisprezece apostoli i mają nas prowadzić po ścieżce wiodącej do wiecznego salvări. Deci, de la ce provine această tulburare? De ce acceptă unii oameni Hristos și resping Biserica?
Acest lucru se datorează probabil unei înțelegeri deficitare a religiozității, Biserica jak i samego faktu bycia wierzącym. Będąc wierzącym nie możemy kierować się indywidualizmem. Praktykowanie religii nie powinno być traktowane jako indywidualna, prywatna sprawa. Jesteśmy przeznaczeni do tego aby tworzyć wspólnotę.
Kolejnym z powodów może być fakt, że niektórym ciężko podporządkować się naukom i przykazom Biserica. Credința chrześcijańska stawia przed nami pewne wyzwania oraz prowadzi do pewnych wyrzeczeń. Należy jednak pamiętać, że cel uświęca środki ale również, że nieprzypadkowo Dumnezeu El ne-a dat liberul arbitru.