Η Ιερή Εξομολόγηση είναι μια ιδιαίτερη στιγμή κατά την οποία οι πιστοί εξομολογούνται τις αμαρτίες τους πρώτα απ' όλα πριν Με το Θεό. Ο μεσάζων είναι, για παράδειγμα, ο ιερέας, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να ακούει, μπορεί να δίνει άφεση αμαρτιών και να αναθέτει μετάνοια. Από καθαρά τυπική άποψη, επομένως, είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε τι λέγεται κατά την εξομολόγηση.
Τι λέγεται κατά την εξομολόγηση;
Το σημείο του σταυρού μπορεί να γίνει πρώτο, και αφού αποχαιρετήσετε, χαιρετήστε τον εξομολογητή: "Ας είναι δοξασμένος Ιησούς Χριστός!". Στο σημείο αυτό, η συνάντηση με τον Θεό στην πράξη της μετάνοιας και της παραδοχής της αμαρτίας παραμένει ανοιχτή. Το τι θα ειπωθεί κατά την εξομολόγηση αποφασίζεται πολύ συχνά από τον ιερέα στο εξομολογητήριο, σαν να καθοδηγεί τον εξομολογούμενο σε όλη την πράξη. Επομένως, δεν πρέπει να φοβάται κανείς αυτή τη συνάντηση - στην άλλη πλευρά υπάρχει ένα πρόσωπο του οποίου το καθήκον είναι να ακούει τον πιστό με υπομονή και προσευχή.
Η ομολογία ενοχής πρέπει να αρχίζει με το "my last εξομολόγηση ήταν..." παραδεχόμενος πόσος καιρός έχει περάσει από την τελευταία φορά που επισκέφθηκε κάποιον εξομολογητή. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό σημείο. Φυσικά, πριν πάτε στην εξομολόγηση υπάρχει αλλά Ένας πολύ σημαντικός παράγοντας, ο οποίος είναι μια καλά οργανωμένη εξέταση της συνείδησης - χάρη σε αυτήν, ο εξομολογητής δεν θα χαθεί σε αυτό που θέλει να πει. Αφού εξομολογηθεί κανείς τις αμαρτίες του, θα πρέπει να ακούσει τον ιερέα, ο οποίος θα του δώσει ατομικές οδηγίες και θα του αναθέσει τη μετάνοια. Στη συνέχεια, ο εξομολογητής απομακρύνεται, λέγοντας μια προσευχή, και στη συνέχεια χτυπάει το εξομολογητήριο. Σε αυτό το σημείο πρέπει να απαντήσετε "Αμήν", να σταυρώσετε τα χέρια σας και μπορείτε να φύγετε - η εξομολόγηση έχει ολοκληρωθεί. Όπως μπορείτε να δείτε, αυτά που λέγονται στην εξομολόγηση δεν είναι πολύ περίπλοκα από την άποψη της τυπικής δομής, και ως επί το πλείστον πρέπει να βγαίνουν κατευθείαν από τη μετανοημένη καρδιά του πιστού.
