Γιατί βάπτιση της Πολωνίας δεν ήταν απώλεια αλλά κέρδος; Αυτό είναι ένα αρκετά περίπλοκο ερώτημα. Το θέμα μπορεί να προσεγγιστεί από πολλές οπτικές γωνίες. Τα σημαντικότερα ζητήματα έχουν ήδη τεθεί στις δύο πρώτες παραγράφους.
Βάπτιση Η Πολωνία ήταν ένα πρωτοφανές γεγονός για την κλίμακα της χώρας μας εκείνη την εποχή. Το γεγονός αυτό ώθησε τη χώρα μας σε άλλο επίπεδο. Αφορούσε κυρίως τη σχέση με την τότε Ευρώπη, και κυρίως με τους δυτικούς και νότιους γείτονές μας, που ήταν οι Γερμανοί και οι Τσέχοι. Πρώτον, συμμαχίες. Η Πολωνία αποκτούσε τεράστια θέση στις συνομιλίες με άλλες χώρες που αφορούσαν όχι μόνο πολέμους αλλά και συμμαχίες. Το επιχείρημα της υπεράσπισης της χριστιανικής πίστης, το οποίο είχε χρησιμοποιηθεί τόσο δυναμικά πριν, δεν είχε πλέον σημασία όταν η χώρα μας κηρύχθηκε σε κατάσταση πολέμου ή ακόμη και συνηθισμένης λεηλασίας. Το βάπτισμα από μόνο του ανέβασε τον βαθμό του ηγεμόνα μας. Αυτό είχε επίσης ως αποτέλεσμα τη δημιουργία σχέσεων με τον Πάπα, ο οποίος ήταν πολύ σημαντικός στον κόσμο εκείνη την εποχή και από τον οποίο εξαρτιόνταν πολλά. Το πολωνικό κράτος αναγνωρίστηκε τότε ως ιεραποστολικό έδαφος, άμεσα υποταγμένο στον Πάπα. Οι ιεραποστολές έφεραν πολλά καλά στη χώρα μας με τη μορφή δυτικών πολιτιστικών επιρροών. Αυτό με τη σειρά του οδήγησε σε μια τεράστια ανάπτυξη των εδαφών μας, της δομής και ολόκληρου του πολωνικού κράτους. Η Βάπτιση της Πολωνίας σήμαινε επίσης την ενοποίηση πολλών εσωτερικών υποθέσεων, η οποία μακροπρόθεσμα οδήγησε στην ενοποίηση του πολωνικού έθνους. Η πρώτη επισκοπή ιδρύθηκε στο Πόζναν, οι πρώτες εκκλησιαστικές δομές οργανώθηκαν και πολλά θέματα οδήγησαν άμεσα ή έμμεσα στην περαιτέρω ανάπτυξη του κράτους μας.
