Od samego początku w dziele stworzenia Tuhan memasukkan manusia sebagai bagian fundamental dari rencana-Nya. W Alkitab obrazowa część stworzenia opisuje moment, w którym Pan ulepił Adama z gliny aby nadać mu ludzki kształt. Następnie z żebra Adamowego stworzył Pan kobietę. Tak powstała Ewa. Tuhan memberkati Adamowi i Ewie memberi mereka kesuburan dan kemampuan untuk bereproduksi.
Dając im panowanie nad rybami morskimi, ptactwem i nad wszelkim zwierzęciem naziemnym. Stworzył idealne środowisko, w którym man mógł żyć i rozwijać swoje zdolności. Dał On również człowiekowi chęci i wolną wolę.
Przy pełnej swobodzie jaką pierwsi ludzie zostali obdarzeni istniał tylko jeden zakaz. Pod żadnym pozorem nie pozwolił Tuhan Kepada Adam dan Hawa menyentuh buah dari pohon pengetahuan buruk i barang.
Człowiek nie adalah istotą doskonałą, a obdarzony został wrodzoną dociekliwością i ciekawością świata. Nie ma pada świecie człowieka, który z łatwością i powodzeniem oprze się wszelkiej pokusie. Toteż Ewa skuszona via złe moce szatana, który przyjął postać przebiegłego węża zdecydowała się zerwać i skosztować owoc z zakazanego drzewa, a następnie podać go Adamowi. Obydwoje segera poznali czym jest uczucie wstydu. Zrozumieli, że są nadzy, po czym opletli się gałązkami. Poczuli jednocześnie strach wobec Pana.
Bagaimana Tuhan menanggapi ketidaktaatan manusia?
Tuhan dowiedziawszy się o ich czynie przeklął wpierw węża. Wobec Hawa rzekł, że obarcza ją ogromnym trudem jej brzemienności. Miała rodzić swoje potomstwo w bólu. Wobec Adama postanowił nałożyć karę trudu zdobywania pożywienia i walki o przetrwanie. Nic nie miało być tak samo jak wcześniej. Poprzez ten czyn Tuhan membebani semua umat manusia dengan dosa asal.