Η μετάνοια είναι το στάδιο της χριστιανικής σωτηρίας όπου ο πιστός απομακρύνεται από την αμαρτία. Στη ρωμαιοκαθολική θεολογία, η μετάνοια αποτελεί μέρος της ευρύτερης θεολογικής έννοιας της εξιλέωσης.
Spis treści
Μυστήριο της μετάνοιας
Η Εβραϊκή Βίβλος λέει ότι μόνο όσοι έχουν φτάσει στην κατάσταση των αμαρτωλών "στρέφονται από την αμαρτία". Η μετάνοια προσπαθεί να χρησιμοποιήσει τη δύναμή της για οποιαδήποτε αρνητική μελλοντική συμπεριφορά ή για να εξιλεωθεί για την αμαρτία. Γενικά, στο κείμενο, το "μερικές φορές αυτή η ομάδα λέξεων" χρησιμοποιείται για να ζητήσει την απομάκρυνση από την αμαρτωλή δραστηριότητα (Ιερεμίας 8:6). Ο David Lambert πιστεύει ακράδαντα ότι "είναι στα γραπτά του ραββινικού Ιουδαϊσμού και του πρώιμου Χριστιανισμού που αποκτά την ιδιότητα ενός τεχνικού όρου, ενός βασικού στοιχείου του αναδυόμενου θρησκευτικού λεξιλογίου".
Η μετάνοια ως συμφιλίωση
Στην Καινή Διαθήκη, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής καλούσε σε μετάνοια στις ομιλίες του. Ιησούς Κάλεσε επίσης σε μετάνοια όταν κήρυξε το ευαγγέλιο για τη σωτηρία. . Ήταν ένα κεντρικό τοποθεσία στο κήρυγμα του Πέτρου και του Παύλου της Ταρσού.
Στην Παλαιά Διαθήκη, ο όρος "μετάνοια" προέρχεται από την εβραϊκή λέξη ομάδα, η οποία σημαίνει "αποστρέφομαι":1007
Στην Καινή Διαθήκη, η ομάδα λέξεων μετανοέω/μετανοώ μπορεί να σημαίνει τύψεις, αλλά γενικά μεταφράζεται ως απομάκρυνση από την αμαρτία (Ματθ. 3:2). 1007 Θεολογικά η "μετάνοια", η απομάκρυνση από την αμαρτία, συνδέεται με μια αντίστοιχη απομάκρυνση από την πίστη στον Θεό. 1008
Ο Emanuel Swedenborg και ο Jonathan S. Rose εξηγούν, με ποιο τρόπο τρόπος μετάνοιας σε όλη την εκκλησία χρησιμοποιείται για να αφαιρέσει το σοβαρό κακό του οποίου Ο Θεός δεν μπορεί να παραβλέψει. Οι Swedenborg και Rose εξηγούν πώς "οι πράξεις μετάνοιας περιλαμβάνουν κάθε ενέργεια που κάνει κάποιον να μην θέλει και, κατά συνέπεια, να μην κάνει κακά πράγματα, τα οποία είναι αμαρτίες κατά του Θεού". Για να είναι εφικτή η μετάνοια, πρέπει κανείς να τη σκεφτεί χρησιμοποιώντας τη θέλησή του ή τον αληθινό του εαυτό, και η σκέψη πρέπει να γίνει με τη θέλησή του. Ο Swedenborg και ο Rose αναφέρονται στον Ιωάννη τον Βαπτιστή για να περιγράψουν τον τρόπο με τον οποίο πραγματοποίησε το βάπτισμα της μετάνοιας. Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής θα κήρυττε τη μετάνοια μαζί με τους άλλους μαθητές και τον ίδιο τον Κύριο μαζί με την εκτέλεση του βαπτίσματος. Αν οι άνθρωποι μετανόησαν, οι αμαρτίες τους συγχωρούνταν και γίνονταν δεκτοί στην εκκλησία.
