Ποιος εφηύρε ροζάριο? Από πού προέρχονται οι σημερινές προσευχές του Ροδαρίου; Η διάδοση του κομπολογιού μπορεί πιθανώς να αποδοθεί στις Σταυροφορίες και στην επιστροφή των ιπποτών από τη Μέση Ανατολή τον 11ο αιώνα. Οι κάτοικοι της Παλαιστίνης εκείνης της εποχής (κυρίως μουσουλμάνοι) ήταν διάσημοι για τις ρυθμικές, επαναλαμβανόμενες προσευχές τους, οι οποίες μετριούνταν από μια χορδή με χάντρες.

Τα σχοινιά προσευχής υπήρχαν και σε άλλες θρησκείες, π.χ. στον Βουδισμό και τον Ινδουισμό. Η δομή και ο αριθμός των χαντρών αυτών των κορδονιών ήταν πολύ παρόμοια με τα σημερινά κομπολόγια. Οι χριστιανοί ιππότες, εμπνεόμενοι από την απλότητα και την καθολικότητα των κορδονιών προσευχής σε όλα τα κοινωνικά στρώματα μιας συγκεκριμένης θρησκείας, υιοθέτησαν αυτή την ιδέα. Επιπλέον, η αυξανόμενη σημασία της λατρείας της Μαρίας εκείνη την εποχή μπορεί να επηρεάστηκε από το γεγονός ότι η ροζάριο ήταν αφιερωμένη σε αυτή ακριβώς τη μορφή. Ο Jakob Sprenger (Ιεροεξεταστής), Δομινικανός, συν-συγγραφέας του έργου "Το σφυρί στις μάγισσες" και ιδρυτής της 1ης Αδελφότητας του Ροδαρίου στην Κολωνία, πρόσθεσε το "Πάτερ ημών" και το "Πιστεύω" στο τέλος κάθε δεκάτου των Χαιρετισμών, που απαγγέλλονται με κάθε ένα από τα 15 μυστήρια.

Έτσι προέκυψε το κομποσχοίνι, γνωστό ως Μαριανό ή Δομινικανό κομποσχοίνι. Έτσι, η ίδια η ιδέα του κομπολογιού προέρχεται από τη Μέση Ανατολή, αλλά ο σχηματισμός του κομπολογιού στη μορφή που το γνωρίζουμε σήμερα είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία, που συνδέεται όμως επίσης με τον ιπποτισμό και την πανταχού παρούσα λατρεία της Παναγίας. Έτσι, η παράδοση της προσευχής του κομποσχοίνου είναι πολύ μακρά, αλλά κατά τη διάρκεια πολλών δεκαετιών η σημασία της δεν έχει μειωθεί ούτε στο ελάχιστο.

Μάρκετινγκ για θρησκευτικό περιεχόμενο και άλλα
Τεχνητή νοημοσύνη