Η παραβολή του άσωτου υιού

Η παραβολή του άσωτου υιού - αρχή

Η παραβολή αρχίζει με έναν άνδρα που είχε δύο γιους, ο νεότερος από τους οποίους ζητά από τον πατέρα του να του δώσει το μερίδιό του από την περιουσία. Το υπονοούμενο είναι ότι ο γιος δεν μπορούσε να περιμένει να πεθάνει ο πατέρας του, ήθελε να τον αμέσως. Ο πατέρας συμφωνεί και μοιράζει την περιουσία του μεταξύ των δύο γιων.

Αφού λάβει το μερίδιο της κληρονομιάς που του αναλογεί, ο νεότερος γιος ταξιδεύει σε μια μακρινή χώρα και σπαταλάει όλα τα χρήματα για μια εξωφρενική ζωή. Αμέσως μετά, η πείνα πλήττει τη χώρα, ο ίδιος γίνεται απελπιστικά φτωχός και αναγκάζεται να πιάσει δουλειά ως γουρούνι. (Και αυτό θα ήταν απεχθές για το εβραϊκό ακροατήριο του Ιησού, που θεωρούσε τους χοίρους ακάθαρτα ζώα). Όταν φτάσει στο σημείο της ζηλεύει το που τρώει γουρούνια που παρατηρεί, έρχεται τελικά στα συγκαλά του:

"Και όταν συνήλθε, είπε ο: Πόσοι από τους μισθωτούς υπηρέτες του πατέρα μου έχουν αρκετό ψωμί και περισσεύει, και εγώ πεθαίνω από την πείνα! Θα σηκωθώ και θα πάω στον πατέρα μου και θα του πω: Πατέρα, αμάρτησα ενάντια στον ουρανό και μπροστά σου, και δεν είμαι πλέον άξιος να ονομάζομαι γιος σου- κάνε με έναν από τους μισθωτούς σου. Και σηκώθηκε και ήρθε στον πατέρα του. Αλλά όταν ήταν αλλά στο δρόμο, ο πατέρας του τον είδε και τον λυπήθηκε και έτρεξε και έπεσε στο λαιμό του και τον φίλησε".

- Λουκάς 15:17-20, Έκδοση Βασιλέως Ιακώβου.
Αυτό σημαίνει ότι ο πατέρας ήλπιζε στην επιστροφή του γιου του.

Στις περισσότερες εκδοχές του Λουκά, ο γιος δεν προλαβαίνει καν να τελειώσει την ομιλία του στη δίκη, επειδή ο πατέρας καλεί τους υπηρέτες του να τον ντύσουν με ένα όμορφο ένδυμα, δαχτυλίδι και σανδάλια, και να σφάξουν το "παχυνόμενο μοσχάρι" για ένα εορταστικό γεύμα.

Ο μεγαλύτερος γιος, που εργαζόταν στα χωράφια, ακούει τους ήχους της γιορτής και μαθαίνει για την επιστροφή του μικρότερου αδελφού του. Δεν εντυπωσιάζεται και γίνεται έξαλλος. Έχει επίσης μια ομιλία για τον πατέρα του:

Και αυτός υπεύθυνη στον πατέρα του: "Αληθινά, σε αυτά τα πολλά χρόνια σε υπηρέτησα, ούτε πήγα πέρα από το δικό σου εντολή; και όμως ποτέ δεν μου έδωσες παιδί για να γελάσω με τους φίλους μου- αλλά μόλις ήρθε αυτός ο γιος σου, που δεν είναι λίγες οι φορές που σου έφαγε τη ζωή, έσφαξες γι' αυτόν ένα μοσχάρι."

- Λουκάς 15:29-30, King James.
Η παραβολή τελειώνει με τον πατέρα να εξηγεί ότι επειδή ο μικρότερος γιος είχε επιστρέψει από τους νεκρούς κατά κάποιο τρόπο, ήταν απαραίτητη μια γιορτή:

"Συγκεντρωθήκαμε για να χαρούμε και να αγαλλιάσουμε, επειδή αυτός ο αδελφός σας ήταν νεκρός και ξαναζωντάνεψε- και ήταν χαμένος και βρέθηκε".

- Λουκάς 15:32, King James.
Πλαίσιο και ερμηνεία

Ενώ πολλοί σχολιαστές θεωρούν το αίτημα του μικρότερου γιου για ένα μερίδιο της κληρονομιάς ως "θρασύ, ακόμη και αναιδέστατο" και "ισοδυναμεί με ευχή να πεθάνει ο πατέρας του", ο Εβραίος νομικός Bernard Jackson λέει ότι "οι εβραϊκές πηγές δεν προσφέρουν καμία υποστήριξη για [την ιδέα] ότι ο άσωτος, επιδιώκοντας την πρόοδο, επιθυμεί το θάνατο του πατέρα του".

Οι πράξεις του νεαρού δεν οδηγούν στην επιτυχία, σπαταλά την κληρονομιά του και τελικά γίνεται μισθωτός υπηρέτης, με την ταπεινωτική δουλειά να φροντίζει τα γουρούνια και μάλιστα να τα ζηλεύει για τους λοβούς των ακριδών που τρώνε. Αυτό μας θυμίζει τις Παροιμίες 29:3 "Αυτός που αγαπάει τη σοφία δίνει χαρά στον πατέρα του, αλλά αυτός που συναναστρέφεται με πόρνες σπαταλάει τον πλούτο του".

Μετά την επιστροφή του, ο πατέρας αντιμετωπίζει τον νεαρό με γενναιοδωρία πολύ περισσότερο από ό,τι δικαιούται να περιμένει. Του δίνεται ο καλύτερος χιτώνας, ένα δαχτυλίδι για το δάχτυλό του και σανδάλια για τα πόδια του (Λουκάς 15:22). Η ενδυμασία στη Βίβλο μπορεί να συμβολίζει την αλλαγή της θέσης του ήρωα (βλ. Βιβλική ενδυμασία). Σε αυτή την περίπτωση, τα ρούχα και τα αξεσουάρ αντιπροσωπεύουν την αναγέννησή του ("ήταν νεκρός και ξαναζεί") και τη νέα του ιδιότητα ("ήταν χαμένος και βρέθηκε" - Λουκάς 15:23). Ο Εβραίος φιλόσοφος Φίλων σημειώνει ότι "γονείς Συχνά "δεν χάνουν τη σκέψη των ακάθαρτων (ασώτων) παιδιών τους (...). Με τον ίδιο τρόπο Θεός ... σκέφτεται επίσης εκείνους που διάγουν κακή ζωή, δίνοντάς τους έτσι χρόνο να αναμορφωθούν και διατηρώντας τους μέσα στα όρια της φιλεύσπλαχνης φύσης του". Η Pesikta Rabbati έχει μια παρόμοια ιστορία. "Ένας βασιλιάς είχε έναν γιο που απομακρύνθηκε από τον πατέρα του σε ένα ταξίδι εκατό ημερών. Οι φίλοι του του είπαν: "Γύρνα πίσω στον πατέρα σου". Είπε, "Δεν μπορώ". Τότε ο πατέρας του έστειλε μήνυμα: "Πήγαινε πίσω όσο πιο μακριά μπορείς, και εγώ θα περπατήσω το υπόλοιπο της διαδρομής για να σε φτάσω". Έτσι Ο Θεός λέει: "Γύρνα πίσω σε μένα και θα γυρίσω σε σένα".

Ο μεγαλύτερος γιος, αντίθετα, σκέφτεται με όρους "νόμου, αξίας και ανταμοιβής" και όχι με όρους "αγάπης και χάρης". Μπορεί να εκπροσωπεί τους Φαρισαίους που επέκριναν τον Ιησού.

Οι τελευταίοι στίχοι της παραβολής συνοψίζουν την παραβολή σύμφωνα με την ιουδαϊκή διδασκαλία των δύο τρόπων δράσης: ο δρόμος της ζωής (υπακοή) και ο δρόμος του θανάτου (αμαρτία). Ο Θεός, σύμφωνα με τον ιουδαϊσμό, χαίρεται και παρέχει περισσότερες χάρες στους μετανοημένους αμαρτωλούς από ό,τι στις δίκαιες ψυχές που δεν χρειάζεται να μετανοήσουν.

Αυτό είναι last των τριών παραβολών της απώλειας και της λύτρωσης, σύμφωνα με την παραβολή του χαμένου προβάτου και την παραβολή του χαμένου φέρετρου, που Ιησούς λέει μετά από τους Φαρισαίους και τους θρησκευτικούς ηγέτες που τον κατηγορούν ότι λαμβάνει και τρόφιμα με "αμαρτωλούς". Η χαρά του πατέρα που περιγράφεται στην παραβολή αντανακλά την αγάπη του Θεού, "το απεριόριστο έλεος του Θεού" και "την άρνηση του Θεού να περιορίσει το μέτρο της χάρης του".

Θυμόμαστε και χρησιμοποιούμε την παραβολή του άσωτου υιού

Βιτρό παράθυρο βασισμένο σε παραβολή, Τσάρλεστον, Νότια Καρολίνα.

Ορθόδοξη .
Εκκλησία Οι Ορθόδοξοι παραδοσιακά διαβάζουν αυτή την ιστορία την Κυριακή του Ασώτου Υιού, η οποία στο λειτουργικό τους έτος είναι η Κυριακή πριν από την Κυριακή των Κρεάτων και περίπου δύο εβδομάδες πριν από την έναρξη της Σαρακοστής. Ένας κοινός ύμνος για την περίσταση είναι ο εξής,

Ξέχασα απερίσκεπτα τη δόξα σου, Πατέρα,
Και ανάμεσα στους αμαρτωλούς σκόρπισα τα πλούτη που μου έδωσες.
Και τώρα σε φωνάζω σαν άσωτος:
Έχω αμαρτήσει μπροστά Σου, ελεήμων Πατέρα,
Δέξου με ως μετανοημένο και κάνε με έναν από τους μισθωτούς σου υπηρέτες.

Καθολική
Στην αποστολική του προτροπή του 1984 με τίτλο Reconciliatio et paenitentia (λατινικά: Συμφιλίωση και μετάνοια) Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ΙΙ χρησιμοποίησε αυτή την παραβολή για να εξηγήσει τη διαδικασία της μεταστροφής και της συμφιλίωσης. Τονίζοντας ότι ο Θεός Πατέρας είναι "πλούσιος σε έλεος" και πάντα έτοιμος να συγχωρήσει, δήλωσε ότι η συμφιλίωση είναι ένα δώρο εκ μέρους του. Δήλωσε ότι για την Εκκλησία, "η αποστολή της συμφιλίωσης είναι μια πρωτοβουλία, γεμάτη συμπονετική αγάπη και έλεος, αυτού του Θεού που είναι αγάπη". Επίσης, διερεύνησε τα ζητήματα που θίγονται σε αυτή την παραβολή στη δεύτερη εγκύκλιό του, Dives in misericordia (στα λατινικά: Πλούσιος στο έλεος), που δημοσιεύθηκε το 1980.

Στις τέχνες

Ρέμπραντ, Η επιστροφή του άσωτου υιού, 1662-1669 (Μουσείο Ερμιτάζ, Αγία Πετρούπολη)

Το Gerard van Honthorst, 1623, όπως πολλά έργα της εποχής, επιτρέπει μια σκηνή του είδους με ηθικό περιεχόμενο.

Ο Πολωνός καβαλάρης, ίσως ο άσωτος υιός. Το θέμα αυτό αποτελεί αντικείμενο πολλών συζητήσεων.
Τέχνη
Από τις τριάντα περίπου παραβολές που περιέχονται στα κανονικά Ευαγγέλια, αυτή ήταν μία από τις τέσσερις που παρουσιάστηκαν στη μεσαιωνική τέχνη σχεδόν με αποκλεισμό των άλλων, αλλά δεν αναμειγνύονται με τις αφηγηματικές σκηνές της ζωής του Χριστός (Οι άλλες ήταν η Σοφή και η Ανόητη Παρθένα, ο Δύτης και ο Λάζαρος και ο Καλός Σαμαρείτης. Οι εργάτες στον αμπελώνα εμφανίζονται επίσης σε έργα του πρώιμου Μεσαίωνα).

Από την Αναγέννηση, οι μορφές που απεικονίζονται έχουν αυξηθεί κάπως, και οι διάφορες σκηνές - υψηλή ζωή, βοσκή και επιστροφή - του Ασώτου Υιού έχουν γίνει σαφώς αγαπημένες. Ο Άλμπρεχτ Ντύρερ φιλοτέχνησε ανάμεσα στα γουρούνια το περίφημο χαρακτικό του με τον Άσωτο Υιό (1496), ένα δημοφιλές θέμα της Βόρειας Αναγέννησης. Ο Ρέμπραντ απεικόνισε αρκετές σκηνές από την παραβολή, ιδίως το τελευταίο επεισόδιο, το οποίο χάραξε, σχεδίασε ή ζωγράφισε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της καριέρας του. Τουλάχιστον ένα από τα έργα του, Ο Άσωτος Υιός στην ταβέρνα, ένα πορτρέτο του ίδιου ως Υιός, που μαλώνει τη γυναίκα του, είναι, όπως και οι εικόνες πολλών καλλιτεχνών, ένας τρόπος να δει κανείς το είδος της σκηνής της ταβέρνας - αν ο τίτλος ήταν πράγματι η αρχική πρόθεση του καλλιτέχνη. Η ύστερη Επιστροφή του Ασώτου Υιού (1662-1669, Μουσείο Ερμιτάζ, Αγία Πετρούπολη) είναι ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του.

Η σκηνή και η παραβολή του Ασώτου Υιού
Τον δέκατο πέμπτο και δέκατο έκτο αιώνα, το θέμα αυτό ήταν τόσο δημοφιλές που η τέχνη του Ασώτου Υιού θα μπορούσε να θεωρηθεί ως υποείδος της αγγλικής ηθικής τέχνης. Τα παραδείγματα περιλαμβάνουν: Οι σπάνιοι θρίαμβοι της αγάπης και της τύχης, Το ανυπάκουο παιδί και ο Ακολάστας.

Αξιοσημείωτες προσαρμογές για παράσταση περιλαμβάνουν το ορατόριο του Arthur Sullivan το 1869, την όπερα του Amilcare Ponchielli το 1880, την καντάτα του Claude Debussy το 1884, το μπαλέτο του George Balanchine το 1929 σε χορογραφία σε μουσική του Sergei Prokofiev, το μπαλέτο του Hugo Alfvén το 1957 και την όπερα του Benjamin Britten το 1968.

Πολλές από αυτές τις διασκευές πρόσθεσαν στο βιβλικό υλικό για να επιμηκύνουν την ιστορία- η ταινία του 1955 "Ο άσωτος", για παράδειγμα, πήρε σημαντικές ελευθερίες με την ιστορία προσθέτοντας, για παράδειγμα, τη δελεαστική ιέρεια Αστάρτη.

Δημοφιλής μουσική
Αυτή η παραβολή αναφέρεται στην τελευταία γραμμή του παραδοσιακού ιρλανδικού λαϊκού τραγουδιού "The Wild Rover" ("Θα πάω σπίτι στους γονείς μου, θα εξομολογηθώ τι έχω κάνει / και θα τους ζητήσω να συγχωρήσουν τον άσωτο γιο τους").

Στις σκοτεινές διασκευές περιλαμβάνεται ο αιδεσιμότατος Ρόμπερτ Γουίλκινς που αφηγείται την ιστορία αυτής της παραβολής στο τραγούδι "Prodigal Son", το οποίο είναι ίσως πιο γνωστό ως διασκευή των Rolling Stones στο άλμπουμ τους Beggar's Banquet του 1968. Το "Prodigal Man" γράφτηκε από τον Ted Nugent και είναι το δεύτερο κομμάτι του τρίτου άλμπουμ των Amboy Dukes, Migration, το οποίο κυκλοφόρησε το 1969. Οι Osmonds παρουσιάζουν μια εκδοχή της παραβολής στο τραγούδι τους "Let Me In" (1973), από το Μορμόνικο εννοιολογικό άλμπουμ τους The Plan. Το βρετανικό heavy metal συγκρότημα Iron Maiden ηχογράφησε το τραγούδι "Prodigal Son", βασισμένο στην ομώνυμη παραβολή, το οποίο εμφανίστηκε στη δεύτερη κυκλοφορία τους, Killers, το 1981. Οι U2 ηχογράφησαν το τραγούδι "The First Time" στο άλμπουμ τους Zooropa του 1993. Βασισμένο σε μια παραβολή, παρουσιάζει την ιδέα ενός εναλλακτικού τέλους της ιστορίας. Θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι το τραγούδι του Kelly Willard "Make Me A Servant" του 1982 βασίζεται σε όσα είπε ο γιος στον πατέρα του μετά την επιστροφή του στο σπίτι. Το "The Prodigal Son Suite" από το άλμπουμ "The Prodigal Son" είναι μία από τις πρώτες μεταθανάτιες κυκλοφορίες του τραγουδιστή και πιανίστα της gospel Keith Green το 1983. Ένας άλλος καλλιτέχνης της χριστιανικής μουσικής της εποχής, ο Benny Hester, ηχογράφησε το τραγούδι "When God Ran" βασισμένο στην παραβολή το 1985.

Ο μουσικός Kid Rock από το Ντιτρόιτ ηχογράφησε επίσης το τραγούδι "Prodigal Son", το οποίο εμφανίστηκε στο δεύτερο άλμπουμ του "The Polyfuze Method" το 1993. Αργότερα ο Kid Rock ηχογράφησε εκ νέου αυτό το τραγούδι για το άλμπουμ του 2000 "The History of Rock". Το τρίο των BarlowGirl Christian Rock ηχογράφησε το τραγούδι 'She Walked Away', επηρεασμένο από την παραβολή, ως μέρος του ομώνυμου άλμπουμ τους το 2004. Το indie rock συγκρότημα Two Gallants συμπεριέλαβε μια παραβολή στο τραγούδι "The Prodigal Son" στο άλμπουμ τους What the Toll Tells του 2006. Ο μουσικός Dustin Kensrue έγραψε ένα τραγούδι για τον "Άσωτο Υιό" με τίτλο "Please Come Home" στο ομώνυμο άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 2007. Το ροκ συγκρότημα Sevendust έχει ένα τραγούδι με τίτλο 'Prodigal Son' στο άλμπουμ του 2008, Chapter VII: Hope and Sorrow. Το συγκρότημα Bad Religion έχει ένα τραγούδι με τον ίδιο τίτλο στο άλμπουμ τους New Maps of Hell. Το συγκρότημα Extreme ηχογράφησε ένα τραγούδι με τίτλο "Who Cares?" στο άλμπουμ τους III Sides to Every Story, το οποίο είναι επηρεασμένο από αυτή την παραβολή. Ο Brantley Gilbert κυκλοφόρησε ένα τραγούδι με τίτλο 'Modern Day Prodigal Son'. Η βρετανική reggae μπάντα Steel Pulse ηχογράφησε το τραγούδι "Prodigal Son" στο ντεμπούτο άλμπουμ της Handsworth Revolution, αναπαριστώντας τη βιβλική ιστορία ως παραβολή των Rastafarian. Δημοσίευση-Η hardcore μπάντα 'Gideon' κυκλοφόρησε το τραγούδι 'Prodigal Son', το οποίο εμφανίστηκε στο δεύτερο άλμπουμ τους 'Milestone'. Το χριστιανικό ροκ συγκρότημα The Chinese Express άνοιξε και έκλεισε την κυκλοφορία του 2006 με μια ιστορία σε δύο μέρη για μια παραβολή με τα τραγούδια 'Said the son to the Father' και 'Said the Father to the Son'. Το post-hardcore συγκρότημα 'Jamie's Elsewhere' κυκλοφόρησε επίσης το τραγούδι 'Prodigal Son'. Το ραπ συγκρότημα House of Pain από το Λος Άντζελες αναφέρεται σε μια παραβολή σε έναν από τους στίχους του τραγουδιού τους "Jump Around". Το αγγλικό indie rock συγκρότημα alt-J αναφέρεται σε μια παραβολή στον πρώτο στίχο του τραγουδιού τους "Left Hand Free". Στο άλμπουμ τους Something Different του 2015, το χριστιανικό συγκρότημα Sidewalk Prophets συμπεριέλαβε το ανεβαστικό τραγούδι "Prodigal" με στίχους που απευθύνονται στον άσωτο γιο της παραβολής ή σε οποιονδήποτε βρίσκεται ή έχει βρεθεί σε παρόμοια κατάσταση.

Το 2006, ο καλλιτέχνης της κάντρι Dierks Bentley έγραψε ένα τραγούδι για το άλμπουμ του Long Trip Alone με τίτλο "The Prodigal Son's Prayer". Το τραγούδι βασίζεται στην προοπτική του γιου του να επιστρέψει στο σπίτι του, αφού έχει καταστραφεί στον κόσμο. Οι Gospel καλλιτέχνες Tribute Quartet κυκλοφόρησαν το "When the Prodigal Comes Home" το 2016.

Η λογοτεχνία και η παραβολή του άσωτου υιού

Ένας άλλος λογοτεχνικός φόρος τιμής στην παραβολή αυτή είναι το βιβλίο του Ολλανδού θεολόγου Henri Nouwen το 1992. "Η επιστροφή του άσωτου υιού". The Story of the Prodigal Son's Return, στο οποίο περιγράφει τη δική του πνευματική διαδρομή εμποτισμένη με μια κατανόηση βασισμένη στη συνάντησή του με τον πίνακα του Ρέμπραντ για την επιστροφή του άσωτου γιου, και πραγματεύεται τρεις χαρακτήρες: τον μικρότερο, άσωτο γιο, τον αυτοδικαιωμένο, αγανακτισμένο μεγαλύτερο γιο και τον συμπονετικό πατέρα -με τον οποίο συγγραφέας ταυτοποιείται προσωπικά. Ένα παλαιότερο έργο παρόμοιο με την παραβολή είναι το "Le retour de l'enfant prodigue". ("Η επιστροφή του άσωτου γιου"), διήγημα του André Gide.

Ο Rudyard Kipling έγραψε ένα ποίημα στο οποίο έδωσε μια ερμηνεία της προοπτικής του μικρότερου αδελφού του.

Η παραβολή του άσωτου υιού είναι επίσης ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στο έργο του Ράινερ Μαρία Ρίλκε, ο οποίος ερμήνευσε την παραβολή με διαφορετικό τρόπο από τη συμβατική ανάγνωση. Η δική του εκδοχή της παραβολής δεν αφορούσε τόσο πολύ τη λύτρωση και τη συγχώρεση της οικογένειας- η αγάπη της οικογένειας, και η ανθρώπινη αγάπη γενικότερα, θεωρούνταν λιγότερο άξια από την αγάπη χωρίς εκτίμηση που είναι η πιο αγνή μορφή αγάπης. Αγαπώντας λιγότερο την οικογένεια, ο Υιός μπορεί να αγαπήσει περισσότερο τον Θεό, ακόμη και αν αυτή η αγάπη δεν ανταποδίδεται.

Το θέμα του άσωτου υιού παίζει σημαντικό ρόλο στο μυθιστόρημα της Anne Tyler "Το κουβάρι της μπλε κλωστής".

O Ο άσωτος υιός αναφέρεται επίσης στο έργο Ο έμπορος της Βενετίας και στις κωμωδίες του Ουίλιαμ Σαίξπηρ Όπως σας αρέσει. Ο άσωτος υιός αναφέρεται επίσης στο ρομάντζο του Σαίξπηρ, Το παραμύθι του χειμώνα (Πράξη 4, Σκηνή 4, γραμμή 89).

Μια παρόμοια παραβολή στον Βουδισμό Μαχαγιάνα
Η παραβολή του χαμένου γιου συναντάται επίσης στη Λωτοσούτρα του Βουδιστή Μαχαγιάνα. Οι δύο παραβολές μοιάζουν τόσο πολύ στο περίγραμμα και σε πολλές λεπτομέρειες που αρκετοί μελετητές υπέθεσαν ότι η μία εκδοχή επηρέασε την άλλη ή ότι τα δύο κείμενα έχουν κοινή προέλευση. Ωστόσο, η επιρροή της βιβλικής ιστορίας στη σούτρα του Λωτού θεωρείται απίθανη, δεδομένης της πρώιμης χρονολόγησης του στρώματος της σούτρας που περιέχει τη βουδιστική παραβολή. Παρά τις ομοιότητές τους, οι δύο παραβολές συνεχίζονται με διαφορετικό τρόπο μετά την πρώτη συνάντηση του γιου κατά την επιστροφή του. Στην ιστορία της Βίβλου, υπάρχει μια άμεση ενοποίηση των δύο παραβολών. Από την άλλη πλευρά, στη σούτρα του Λωτού, ο φτωχός γιος δεν αναγνωρίζει τον πλούσιο ως πατέρα του. Όταν ο πατέρας στέλνει κάποιους συνοδούς να υποδεχτούν τον γιο, ο γιος πανικοβάλλεται, φοβούμενος κάποια τιμωρία. Στη συνέχεια ο πατέρας αφήνει τον γιο να φύγει χωρίς να του πει για τη σχέση τους. Σταδιακά, όμως, φέρνει τον γιο πιο κοντά του, τον απασχολεί σε διαδοχικά υψηλότερες θέσεις και τελικά του λέει για τη συγγένειά τους. Στη βουδιστική παραβολή, ο πατέρας συμβολίζει τον Βούδα και ο γιος συμβολίζει κάθε ανθρώπινο ον. Η συγγένειά τους συμβολίζει ότι κάθε ον έχει τη φύση του Βούδα. Η απόκρυψη της συγγένειας του πατέρα με τον γιο θεωρείται επιδέξιο μέσο (σανσκριτικά: upāya).