Bez wątpienia strata najbliższej osoby yra . jednym z najstraszniejszych doświadczeń na jakie możemy natrafić w swoim życiu. Śmierć sama w sobie stanowi nieodgadnioną tajemnicę ale kojarzy się ona ze złem oraz cierpieniem. Wielu zapewne zadaje sobie pytania: gdzie yra . Dievas kiedy wokół nas istorija tragedija? Kodėl Dievas užima mūsų vaikai? Kodėl Dievas mus veda artėjantis?
Ponownie, jest to zagadnienie, na które można spojrzeć pod wieloma kątami. Nie raz ciężko jest pojąć ten Boski plan. W tym wypadku zastanawiamy się dlaczego Dievas zabiera nam osoby w najmniej oczekiwanym przez nas momencie? Ar może czymś zawiniliśmy? Czy Dievas pyksta ant manęs? Tai neabejotinai neteisingas požiūris. Tokiais momentais mes maištaujame prieš Ponas Dievas.
Svetainėje tikėjimas nie można patrzeć egoistycznie, tylko i wyłącznie przez pryzmat własnej osoby. Należy postrzegać ją nieco szerzej. Wiarę należy postrzegać jako akt łaski jaka spływa na nas każdego dnia.
Pasitikėjimas Dievas, zawierzając jego planom musimy pamiętać, że trwamy w tym na dobre i na złe. Śmierć nie ma być mums karą. Czasami śmierć jest wynikiem wolnej wolni, którą zostali obdarzeni wszyscy ludzie, także Ci, którzy mają złe zamiary i są w stanie pozbawić życia innych. Ką w przypadku kiedy Dievas zabiera į siebie dzieci? Na ten aspekt również należy patrzeć pod kątem nieustającej wiary w to co Boskie.
Žinoma. Dievas wcale od nas nie wymaga abyśmy całkowicie pozbyli się cierpienia. Pan doświadcza nas takimi wydarzeniami i daje świadectwo tego Boskie. Nie zapominajmy jednak o Jego dobroci i miłosierdziu. Nawet jeżeli znajdujemy się w sytuacji beznadziejnej, w sytuacji bez wyjścia, mamy prawo kenčiaTurime teisę būti nepatenkinti. Vienintelis dalykas, kurį Dievas nori iš mūsų, tai yra nuolatinis tikėjimas Juo ir Jo gebėjimais.
Viešpats įpratina mus prie to, kad mirtis neatsiejama nuo mūsų gyvenimo ir kad mirtis laikoma blogiu tik čia, žemėje. Nuolatinio tikėjimo žmonės, trokštantys gailestingumas Po mirties jie patiria kažką neįtikėtino, kas yra amžinasis gyvenimas mūsų pusėje Ponas danguje. Tai didžiausias apdovanojimas kas gali ištikti krikščionį. Todėl turėtume Nuolatinis dążyć do pojednania z Panem, niezależnie od doświadczanych przez nas niedogodności w życiu ziemskim. Dla nas jako dla zwykłych gyvos būtybės Tai puikus testas. Tačiau mes Nuolatinis vertinami ir apdovanojami.
Akimirkos Abejonės ir silpnybės yra žmogiškos. Tačiau svarbu prisiminti, kad visada galime pasikliauti Dievo malone, kuri Nuolatinis jesteśmy otaczani. Znajdujmy więc w sobie siłę aby zaufać Panu, nawet w sytuacjach największego żalu oraz kryzysu jakim jest śmierć bliskiej osoby.