Hva er paruzja? Hva oznacza słowo paruzja? Paruzja er to starożytne greckie słowo oznaczające obecność, przybycie eller oficjalną wizytę. W religii chrześcijańskiej paruzja opisywana jest przez Nowy Testament w kontekście zapowiadanego przez proroków powrotu Kristus på świat w chwale pod koniec dziejów, jako triumfatora nad złem, wskrzesiciela umarłych i sędziego świata.

Hva betyr parousia i klassisk forstand?

Od okresu ptolemejskiego Til drugiego wieku nowej ery „paruzja” była używana na Wschodzie jako techniczne określenie przybycia lub wizyty króla lub cesarza i publicznej celebracji chwały władcy. Na pamiątkę wizyty cesarza Nerona w miastach Patras i Koryntu wybito monety adwentowe, które głosiły legendę o Adwentusie Augustyna z Koryntu. Greckie słowo paruzja odpowiadało tutaj łacińskiemu słowu adwent. Liczne podróże cesarza Hadriana były zapisywane na wielu monetach adwentowych, a często od daty paruzja liczono nowe epoki.

Hva det betyr parousia? Det nye testamentet.

W Nowym Testamencie słowo paruzja jest używane 24 razy. Spośród nich, sześć użyć odnosi się do przybycia osób: Stefanasa, Fortunatusa i Achaicusa, Tytusa, fizycznej „obecności” samego Pawła, oraz siódme użycie do „nadejścia bezprawia”. Pozostałe siedemnaście użyć odnosi się do Drugiego Przyjścia Chrystusa, z wyjątkiem jednego przypadku, w którym odnosi się do nadejścia „Dnia Bożego”.

Hva det er parousia? Teologisk lære.

Ordet parousia brukes hovedsakelig i kristen teologi for å referere til Kristi gjenkomst. Noen kilder sier at begrepet refererer til bortrykkelsen, den første av de tre stadiene av gjenkomsten. Andre forskere tolker det som Kristi åndelige nærvær i kirken.

Dwudziestowieczny teolog Karl Barth zasugerował, że paruzja obejmuje nie tylko Niedzielę Zmartwychwstania, ale także Zesłanie Ducha Świętego. Barth doszedł do wniosku, że paruzja w Nowym Testamencie nie ogranicza się więc jedynie do ostatecznego powrotu Chrystusa.

Kristi eskatologiske komme er et viktig tema i alle deler av Det nye testamente. Det forventes at Messias, który już przybył, by osiągnąć odkupienie przez swoją śmierć i zmartwychwstanie, powróci, by dokończyć swoje dzieło odkupienia.

I synoptikerne forekommer begrepet parousia bare i Matteusevangeliet, men begrepet dukker opp i alle de tre evangeliene. Det har gjennomsyret tenkningen og Jesu lære. Formelle kritikere erkjenner at dette konseptet er til stede i alle deler av den synoptiske tradisjonen.

Uttrykket parousia forekommer ikke i Apostlenes gjerninger, men det er tydelig at håpet om Kristi gjenkomst hadde en sentral plassering i den tidlige katolske kirkens tro og lære.

Nesten alle Paulus' brev gir et klart vitnesbyrd om håpet om Kristi gjenkomst.

Jakob nevner parousia to ganger, og tanken på Herrens gjenkomst er en viktig del av undervisningen i St Peter. I Peter blir parousia diskutert og forsvart mot tvilen fra falske lærere. Selv i Judas' korte brev er det henvisninger til en eskatologisk gjenkomst. Hebreerbrevet legger sterk vekt på den nåværende opphøyelsen av Kristus ved Guds høyre hånd, men i dette brevet er det eskatologiske håpet tydelig nevnt, selv om selve ordet parousia ikke vises der.

Termin paruzja nie występuje w Objawieniu, ale od jego otwarcia w do modlitwy końcowej w książka jest wypełniona tą prawdą. Maluje ona skomplikowany obraz wydarzeń końca czasu i daje chwalebny obraz powracającego Chrystusa w otwartym triumfie nad wszystkimi wrogami.