De mens vergist zich en zondigt, dat is zijn natuur. Zelfs een vurig katholiek moet zich in zijn leven bekeren, en dit zelfs wanneer er geen sprake is van klassieke twijfel. Een heleboel problemen ontstaan vlak naast de deur, en één daarvan is hubby. Hoe verder we in de 21e eeuw komen, hoe meer we dit verschijnsel moeten bestuderen en de gelovigen erover moeten onderrichten. Waarom? Omdat er genoeg verleidingen aan verbonden zijn.

De zeven hoofdzonden en de "zonde van het verstand"

Hel Dante's Theologie is een perfect voorbeeld van hoeveel invloed het intellect heeft op de zonde die hoogmoed is. Het was daar dat deze krachtige relatie op een nogal belangrijke manier werd belicht. Het lijdt geen twijfel dat hoe meer wij weten, hoe gemakkelijker het is te vervallen in egocentrisme en een toestand van valse verheffing boven de rest van de maatschappij. Een dergelijke houding is onbetamelijk in het christendom; een katholiek moet voor dergelijk gedrag oppassen.

De Catechismus van de Katholieke Kerk somt verschillende destructieve menselijke daden op en omschrijft ze als de zeven hoofdzonden. Daaronder zijn er enkele vrij alledaagse, zoals gulzigheid of luiheid, maar het is de hoogmoed die het eerst wordt gerangschikt. Niet zonder reden.

Wat is trots??

In de huidige tijd hebben wij een zeer goede toegang tot kennis en consumptiegoederen, en het is betrekkelijk gemakkelijk om via verschillende wegen aan de juiste materiële middelen te komen. Deze drie dingen kunnen worden vergeleken met vruchtbare grond waarop het zaad van een schadelijk onkruid zijn weg vindt - en dat is wat trots is. De definitie van dit verschijnsel impliceert een zekere overijverige hooghartigheid en zelfverzekerdheid, gekoppeld aan een hoge dunk van zichzelf en verbale of psychologische agressie jegens anderen. Interessant is dat er onder de trotsen altijd een grote groep valse vrienden is die er op uit zijn zichzelf te bevoordelen - een andere pathologie van dit verschijnsel.

Waar hoogmoed toe leidt?

De gevolgen van de eerste van de hoofdzonden zijn talrijk, geen van alle goed. Allereerst:

  • Het verwijdert ons van God en verlossing,
  • het kwetst de mensen eromheen,
  • staat je niet toe je leven te leiden volgens de vooronderstellingen van je geloof,
  • Het is zeer verslavend, terwijl het tegelijkertijd een vals beeld geeft van een solide basis voor het leven,
  • Hoogmoed leidt dus tot de ondergang van de mens.

Het is onmogelijk de nefaste invloed van dit verschijnsel te betwisten, zelfs in bijbelse termen:

"Het is beter om bescheiden te zijn temidden vanóvan de nederige, dan de buit te delen met de trotse" - 16,19 Boek der Spreuken

"Want een ieder die zichzelf verheft zal vernederd worden, en wie zichzelf vernederta, bhij zal worden verheven" - 19,30 Gospel St Luke's Het antwoord op trots, snobisme en egoïsme moet bescheidenheid, nederigheid en goedmoedigheid zijn. Dit is wat iedere bewuste katholiek doet - de neigingen die met deze eerste groep eigenschappen samenhangen, moeten voortdurend worden bewerkt en bijgeschaafd. Wat trots is, is ook de moeite waard om met een priester te bespreken. Het is vooral interessant te kijken naar de geestelijke gevolgen ervan, waaronder een voortschrijdende marasmus en gebrek aan echte levensvreugde en de noodzaak om dichter bij God te komen.