Czy Litwa przyjęła chrzest za pośrednictwem Polski? Chrzest Wielkiego Księstwa Litewskiego (bo tak w tamtych czasach nazywało się Litwę) został przeprowadzony dużo, dużo później niż chrzest polski. Odbył się on dopiero w latach 1387- 1388, a więc prawie 400 lat po tym, jak Mieszko pierwszy raz uczynił znak krzyża. Należy przy tym zaznaczyć, że nie od razu cała Litwa przyjęła chrzest, a działo się to etapami. Żmudź, czyli ostatni z 5 regionów etnograficznych ówczesnego Wielkiego Księstwa Litewskiego, na chrześcijaństwo przeszła dopiero ćwierć wieku później, bo w 1413 roku.
W tym okresie, Wielkie Księstwo Litewskie było jedynym państwem niechrześcijańskim w całej Europie. Jednak i tutaj są pewne nieścisłości, ponieważ a państwo pogańskie uznaje się w tamtym okresie jedynie ziemie rdzennie litewskie, czyli około 10% całego terytorium. Cała reszta została schrystianizowana wraz z ziemiami ruskimi w 988 roku w obrządku prawosławnym. Tak więc niewielka tylko część Państwa litewskiego pozostała pogańska. Sam władca ziem litewskich, Władysław II Jagiełło był władcą chrześcijańskim, ponieważ przyjął on chrzest prawosławny zaraz po swoich narodzinach. Później przyjął również chrzest w kościele katolickim.
Mówi się, że bezpośrednią przyczyną przyjęcia chrztu przez Wielkie Księstwo Litewskie było zagrożenie ze strony Zakonu Krzyżackiego. Litwa pozostając jedynym pogańskim państwem, była łatwym celem dla Krzyżaków, którzy stawiali się w roli obrońcy wiary i wykorzystywali to jako główny powód ataków. Pogaństwo nie stawiało Litwy w pozytywnym świetle równie w reszcie zachodniej Europy. Stało się to na tyle uciążliwe, że Litwini postanowili przyjąć chrzest za pośrednictwem Polski. Władający Księstwem Władysław II Jagiełło na mocy Unii w Krewie w 1385 roku zobowiązywał się do przyjęcia chrztu przez Wielkie Księstwo Litewskie za pośrednictwem Polski.