Co zrobił Mojżesz? Kim był Mojżesz?

Jak zostało już wspomniane w poprzednich częściach artykułu, Mojżesz jest jedną z najważniejszych postaci dla całego Chrześcijaństwa. Należy w nim upatrywać najważniejszego Patriarchy biblijnego. Mojżesz narodził się w Egipcie. Dzięki swojej matce przetrwał pomimo wydanego przez Faraona rozkazu zagłady wszystkich nowonarodzonych chłopców pochodzenia hebrajskiego.

Matka ukrywała małego Mojżesza przez 3 miesiące, po czym umieściła go w skrzynce z papirusu, powleczonej żywicą i włożyła do kosza w Nilu. Kosz był śledzony przez jego siostrę, która zobaczywszy, że został on wyłowiony przez córkę faraona, poradziła aby ta oddała małego Mojżesza do karmienia kobiecie ze swojego ludu, którą okazała się jego Matka. Następnie córka faraona sama adoptowała dziecko.

Po pewnym czasie, dorosły już Mojżesz był zmuszony do ucieczki do Medianitów, gdzie poślubił córkę gospodarza, u którego zamieszkał. W trakcie jednej z jego wędrówek (właściwie to wyprowadzania stada swojego teścia przez pustynię) na górę Horeb, Mojżesz doznał objawienia. Za pośrednictwem Anioła w krzewie gorejącym, nakazał Pan Mojżeszowi aby ten wrócił do Egiptu i wymusił na Faraonie uwolnienie jego ludu spod jego panowania. Mojżesz posłuchał Pana i przedstawił Faraonowi żądania swojego Pana, jednak ten go nie usłuchał. Uległ dopiero po zesłaniu na niego i jego naród tak zwanych plag egipskich. Uwolnieni Izraelici wyszli więc z niewoli dzięki pomocy Mojżesza.

Udali się następnie pod jego przewodnictwem przez pustynię w stronę Kanaanu. Faraon jednak wysłał w pogoń za nimi swoje wojsko, które zostało powstrzymane dopiero kiedy Mojżesz, za pośrednictwem Pana, poprowadził swój lud przez rozstąpione Morze Czerwone. Według biblijnych przekazów wędrówka z Egiptu trwała całe 40 lat. W trakcie wędrówki Mojżesz cały czas był przywódcą ludu Izraela. To on zapewniał o Pańskiej opaczności. Wśród cudów było między innymi zesłanie pożywienia z nieba w postaci manny, oraz utworzenie źródła w skale pozwalające ugasić pragnienie. Mojżesz poprowadził lud do Góry Synaj, gdzie spotkał się z Panem.

Czego dokonał Mojżesz?

Wówczas Bóg przekazał ludziom za jego pośrednictwem Dekalog oraz Kodeks Przymierza. Po zawarciu przymierza (oraz jego odnowieniu po wydarzeniach związanych z czczeniem cielca), Mojżesz ponownie stanął na czele ludu Izraela i wyruszył w kierunku Kanaanu. W tracie wędrówki ludzie wielokrotnie buntowali się przeciwko samemu Mojżeszowi jak i przeciwko Jahwe. Bunty te były bardzo surowo karane.

W tym czasie klarowała się mniej więcej ludność całego narodu, prowadzono pierwsze spisy ludności. Cały czas trwały również walki izraelitów z lokalnymi plemionami co prowadziło do powolnego procesu osiedlania się na nowo podbitych ziemiach. Odpowiadając więc na pytanie: „Kim jest Mojżesz?” nie znajdziemy tylko jednej poprawnej odpowiedzi. Mojżesz był przede wszystkim biblijnym Patriarchą. Był również przywódcą narodu Izraela. Można w nim również doszukiwać się wybawiciela ale przede wszystkim pośrednika między Jahwe, a ludźmi.

W tym miejscu można zacząć się zastanawiać również nad rolą Mojżesza przed tymi wydarzeniami. Co sprawiło, że właśnie on został wybrany na przywódcę i przewodnika. Kim został Mojżesz po ucieczce z Egiptu?

Mojżesz

Mojżesz (/ˈmoʊzɪz, -zɪs/)[Uwaga 1], nazywany także Mosze Rabbenu w języku hebrajskim (מֹשֶׁה רַבֵּנוּ, lit. “Mojżesz nasz Nauczyciel”), jest najważniejszym prorokiem w judaizmie, a także ważnym prorokiem w chrześcijaństwie, islamie, bahá’í wierze i wielu innych religiach Abrahama. W narracji biblijnej był on przywódcą Izraelitów i prawodawcą, któremu przypisuje się autorstwo pierwszych pięciu ksiąg Biblii – Tory, czyli “nabycie Tory z nieba”.

Rabiniczny judaizm obliczył długość życia Mojżesza na 1391 i 1271 r. p.n.e.; Hieronim podaje 1592 r. p.n.e., a Jakub Ussher 1571 r. p.n.e. [Uwaga 2] Zgodnie z nauką, Mojżesz jest postacią legendarną, a nie historyczną, zachowując jednocześnie możliwość istnienia postaci podobnej do Mojżesza w XIII wieku p.n.e..

Według Księgi Wyjścia, Mojżesz urodził się w czasie, gdy jego lud, Izraelici, zniewolona mniejszość, wzrastał w liczbie ludności, w związku z czym egipski faraon obawiał się, że mogą sprzymierzyć się z wrogami Egiptu. Hebrajska matka Mojżesza, Jochebed, ukrywała go potajemnie, gdy faraon nakazał zabić wszystkich nowo narodzonych chłopców hebrajskich, aby zmniejszyć populację Izraelitów. Przez córkę faraona (zidentyfikowaną jako królowa Bitia w Midraszu), dziecko zostało adoptowane jako odlewnik z Nilu i wychowało się w egipskiej rodzinie królewskiej. Po zabiciu egipskiego niewolnika-mistrza, który bił Hebrajczyka, Mojżesz uciekł przez Morze Czerwone do Midian, gdzie spotkał Anioła Pańskiego, mówiąc do niego z wnętrza gorejącego krzaka na Górze Horeb, którą uważał za Górę Boga.

Bóg posłał Mojżesza z powrotem do Egiptu, aby domagał się uwolnienia Izraelitów z niewoli. Mojżesz powiedział, że nie może mówić elokwentnie, więc Bóg pozwolił, aby Aaron, jego starszy brat, został jego rzecznikiem. Po Dziesięciu Plagach, Mojżesz wyprowadził Wyjście Izraelitów z Egiptu i przez Morze Czerwone, po czym ulokowali się na Górze Synaj, gdzie Mojżesz otrzymał Dziesięć Przykazań. Po 40 latach wędrówki po pustyni, Mojżesz zmarł w zasięgu wzroku Ziemi Obiecanej na Górze Nebo.