25 czerwca miną cztery dekady od pierwszego objawienia Maryjnego w Medziugorje. Co to oznacza?

Objawienia w Medjugorje rozpoczęły się w 1981 r., kiedy grupa młodych ludzi z małego kraju Bośni i Hercegowiny potwierdzili, że widzieli Matkę Bożą. Niektórzy z nich, po trzydziestu latach, twierdzą, że nadal mają jedno objawienie dziennie.

Zupełnie nowy charakter tych objawień polega na tym, że wizja nie jest związana z jakimś miejscem, ale odbywa się wszędzie tam, gdzie widzący w danej chwili się znajdują.

Przed 24 czerwca 1981 r. Medziugorje było tylko maleńką wioską rolniczą zagubioną w surowym i odludnym zakątku byłej Jugosławii. Od tego czasu wszystko się zmieniło i wioska ta stała się jednym z najważniejszych ośrodków religii chrześcijańskiej.

Co stało się w Medjugorie w 1981 r?

Co wydarzyło się 24 czerwca 1981 r. w Medjugorie? Po raz pierwszy (pierwszy z długiej serii, która wciąż trwa) Matka Boża ukazała się grupie miejscowych dzieci, aby przekazać światu orędzie pokoju i nawrócenia poprzez modlitwę i post.

Objawienia w Medjugorie, dzień pierwszy

Późnym popołudniem w środę 24 czerwca 1981 r., w święto św. Jana Chrzciciela, sześcioro dzieci w wieku od 12 do 20 lat spaceruje po Górze Crnica (dziś zwanej Górą Objawień) i w kamienistym miejscu zwanym Podbrdo zauważają na niebie ulotną postać pięknej i świetlistej młodej kobiety z dzieckiem na ręku.

Szóstka młodych ludzi to Ivanka Ivanković (15 lat), Mirjana Dragićević (16 lat), Vicka Ivanković (16 lat), Ivan Dragićević (16 lat), oraz Ivan Ivanković (20 lat) i Milka Pavlović (12 lat). Od razu rozumieją, że postać to Matka Boża, chociaż postać objawiająca się nic do nich nie mówi, a jedynie daje znak, żeby się do niej zbliżyć.

Dzieci są bardzo przestraszone i uciekają. W domu opowiadają rodzicom, co się stało, ale dorośli, przestraszeni możliwymi konsekwencjami (nie zapominajmy, że Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii była oficjalnie ateistyczna), każą im zachować milczenie.

Objawienia w Medjugorie, dzień drugi

Wiadomość o objawieniu jest jednak na tyle głośna, że szybko rozchodzi się po wsi i następnego dnia, 25 czerwca grupa ciekawskich zbiera się w tym samym miejscu i o tej samej porze w nadziei na nowe Objawienie, które jednak nie nadchodzi zbyt szybko. Wśród nich są dzieci z poprzedniego dnia, z wyjątkiem Ivana Ivankovića i Milki, którzy już nie zobaczą Madonny, mimo że byli obecni przy kolejnych objawieniach.

Marija Pavlović (16 lat), najstarsza siostra Milki, i dziesięcioletni Jakov Čolo są tam, aby wraz z pozostałą czwórką zobaczyć Madonnę: tym razem ukazuje się na chmurze i bez dziecka, tak samo piękna i jasna jak dnia poprzedniego. Grupa sześciu wybranych przez Najświętszą Pannę jest w tym momencie uformowana i dlatego rocznica objawień obchodzona jest właśnie 25 czerwca każdego roku, zgodnie z wyraźną decyzją samej Maryi. Tym razem, na znak Matki, cała szóstka młodych wizjonerów szybko pobiegła na szczyt góry. Mimo, że szlak nie był oznakowany, nie doznali nawet zadrapania, a ostatnio opowiadają, że czuli się “przeniesieni” przez tajemniczą siłę.

Matka Boża ukazuje się uśmiechnięta, ubrana w błyszczącą srebrno-szarą suknię, z białym welonem zakrywającym jej czarne włosy; ma piękne niebieskie oczy i jest ukoronowana 12 gwiazdami. Jej głos jest słodki “jak muzyka”. Zamienia kilka słów z młodymi, modli się z nimi i obiecuje, że wróci.

Co się wydarzyło w Medjugorie

Maryja objawia się widzącym po dziś dzień z różną częstotliwością. Gospa objawia się widzącym tam, gdzie aktualnie przebywają. Wzywa cały świat do modlitwy i nawrócenia, przekazuje liczne orędzia, w których zachęca do pogłębienia życia wiary i życia sakramentalnego, do lektury Pisma Świętego, oraz wszelkiej pobożnej praktyki, do pokuty oraz oddania swojego życia Jezusowi. Przekazuje widzącym tajemnice dotyczące przyszłych losów Kościoła i świata.

Kościół katolicki w swoim oficjalnym stanowisku wobec wydarzeń z Medziugoria (Oświadczenie Konferencji Episkopatu byłej Jugosławii z Zadaru z 1991 roku) wstrzymuje się na razie z ostatecznym osądem objawień – do tej pory ani nie uznaje ich jako prawdziwych, ani też nie odrzuca jako fałszywych. Sprawę bada specjalna komisja wyznaczona przez Kościół.