Pewnie wszyscy zauważyliśmy, że Wielkanoc jest świętem, przypadającym co roku w inne dni. Przeważnie wypada w kwietniu, gdy przyroda budzi się do życia, niczym Zmartwychwstały Chrystus. Jednak dlaczego Wielkanoc jest ruchoma? Czemu nie ustalono jednego tygodnia, podczas którego będą miały miejsce każdego roku uroczystości Wielkiego Tygodnia? Poniższy tekst pomoże Ci znaleźć odpowiedź na to pytanie.
Tradycja podaje, że Chrystus został ukrzyżowany 14. dnia miesiąca nisan. Kalendarz Izraelitów funkcjonował inaczej niż ten w Imperium Rzymskim (juliańskim), dlatego trzeba było ustalić konkretną datę, by chrześcijanie mogli wspólnie świętować Wielkanoc. Na soborze w Nicei (325r.) ustalono, że święto to będzie obchodzone w pierwszą niedzielę po wiosennej pełni księżyca. Stąd wynikają różnice w konkretnej dacie celebracji liturgii Wielkanocy.
W XVI wieku miejsce kalendarza juliańskiego zajął na terenie Europy kalendarz gregoriański. W wyniku tej zmiany nastąpił rozdźwięk pomiędzy świętowaniem Zmartwychwstania przez Kościół rzymskokatolicki i prawosławny. Ten drugi obchodzi to święto około dwóch tygodni później, ponadto jest wierny starej tradycji, by Wielkanoc obchodzić zawsze później niż Żydzi świętują Paschę. Jak wiadomo, Jezus przed śmiercią wydał polecenie uczniom, by przygotowali Paschę, zatem jego śmierć musiała nastąpić później.