Vijfde van elf kinderen Raffaele, een ingenieur en wiskundige, en Silvia Valle, een afstammeling van Napolitaanse en Spaanse adel, hadden een moeilijke jeugd als gevolg van gezondheidsproblemen en financiële beperkingen van de familie.
In 1896, met de scheiding van zijn ouders, werd vader Dolindo (wiens naam odnosi się do „bólu”) został zainicjowany wraz z bratem Elio w Szkole Apostolskiej Kapłanów Misji, a trzy lata później został przyjęty do nowicjatu.
Hij legde zijn religieuze geloften af op 1 juni 1901 en vroeg twee jaar later tevergeefs om als missionaris naar China te worden gezonden.
Na zijn priesterwijding op 24 juni 1905, op bijna 23-jarige leeftijd, werd hij benoemd tot professor van de seminaristen aan de Apostolische School en leraar Gregoriaans. Hij verhuisde kort naar Taranto en vervolgens naar het seminarie van Molfetta, waar hij les gaf en werkte aan de hervorming van het seminarie zelf.
29 października 1907 r. został wezwany z powrotem do Neapolu i otrzymał polecenie zaprzestania zajmowania się tą sprawą. Oskarżony o to, że jest „formalnym i dogmatycznym heretykiem”, udał się do Rzymu, aby poddać się wyrokowi Świętego Oficjum: po czterech miesiącach dochodzenia, w którym Ruotolo nie wycofał się, został zawieszony w prawach i zmuszony do poddania się badaniom psychiatrycznym. Te wykazały że był zdrowy.
Op 13 april 1908 werd hij naar Napels ontboden door de oversten van de congregatie, die hem aan een exorcisme onderwierpen.
Hij verhuisde naar Rossano in Calabrië; op 8 augustus 1910 had een verzoek om herziening van zijn schorsing een positief resultaat en na twee en een half jaar schorsing werd hij gerehabiliteerd. Een tweede keer, in december 1911, werd hij naar Rome ontboden en vervolgens in 1912 naar Napels teruggestuurd. Hij werd berecht in een canoniek proces in 1921, werd veroordeeld en weer afgevoerd. Hij werd uiteindelijk gerehabiliteerd op 17 juli 1937, op de leeftijd van 55 jaar.
Zijn leven als diocesaan priester werd voortgezet in Napels, in de kerk van San Giuseppe dei Nudi, waarvan zijn broer Elio parochiepriester was. Hier was pater Dolindo de stichter van het Werk Gods en de Opera Apostolato Stampa.
Ruotolo liet een Commentaar op de Heilige Schrift na in 33 delen, vele theologische, ascetische en mystieke werken, hele delen epistolaire, autobiografische geschriften en christelijke doctrine.
Het Commentaar op de Heilige Schrift nam de traditionele exegetische methode over in een poging om de breuk tussen wetenschap en geloof in de exegese te herstellen, een methode die later werd bestreden door het Pauselijk Bijbels Instituut en de Pauselijke Bijbelcommissie, onder leiding van respectievelijk Augustin Bea en Eugene Tisserant.
Zijn werk werd veroordeeld door het Heilig Officie.
Onder de werken van pater Dolindo Ruotolo is er ook de Akte van Overgave: een kort geschrift dat, zoals de mystieke lijn voorgesteld door Jean-Pierre de Caussade, gaat over de zekere en totale overgave van de gelovigen in de handen van Christus.
Jak wspomina ten tekst: „Opuścić siebie oznacza spokojnie zamknąć oczy duszy, odwrócić swoje myśli od utrapienia i oddać się z powrotem do Mnie, abym ja sam mógł pracować, mówiąc: „Ty o tym myślisz” (…). (…) Zamknij oczy i daj się ponieść prądowi łaski mojej, zamknij oczy i nie myśl o teraźniejszości, odwróć swoje myśli od przyszłości, jakby były pokusą, odpocznij we Mnie wierząc w Moją dobroć, a przysięgam ci na moją miłość, że mówiąc do mnie z tymi usposobieniami: „Myślisz o tym”, myślę o tym w pełni, pocieszam cię, uwalniam cię, prowadzę cię”.
Na tym samym poziomie znajduje się inne ważne dzieło Ojca Dolindo: Nowenna o porzuceniu: narzędzie modlitwy proste i potężne zarazem: „…Zamknij oczy i daj się ponieść prądowi Mej łaski, zamknij oczy i nie myśl o teraźniejszości, odwracając swoje myśli od przyszłości jak od pokusy, odpocznij we Mnie wierząc w Moją dobroć…”
In 1960 werd de linkerkant van zijn lichaam door een beroerte onbruikbaar. Hij overleed op 19 november 1970.
Zijn lichaam is begraven in de kerk van San Giuseppe dei Vecchi en O.L.V. van Lourdes in Napels.
Het is de gewoonte van de Napolitanen om drie keer op het marmer van zijn tombe te kloppen in naam van de Heilige Drievuldigheid, en zo trouw te bidden om op zijn voorspraak geestelijke en materiële genaden te verkrijgen, want zei: „przyjdź i zapukaj do mego grobu… Odpowiem ci”.
De cultus van Vader Dolindo
Święty Pio z Pietrelciny powiedział o nim, do wiernych neapolitańskich, którzy pielgrzymowali do niego: „Po co tu przyjeżdżać, skoro masz Don Dolindo w Neapolu? Idź do niego, on jest świętym”
Imię Dolindo Ruotolo wiąże się także z orędziem uznawanym za prorocze przez czcicieli 2 lipca 1965 r., przedstawionym na odwrocie obrazu Matki Bożej i skierowanym do Polaka Witolda Laskowskiego. Dokument ten, uwierzytelniony przez biskupa Pawła Hnilicę, dotyczy końca komunizmu: „Maryja dla duszy”. Świat zmierza ku ruinie, ale Polska, jak za czasów Sobieskiego, z powodu oddania, jakie ma w moim sercu, będzie dziś jak 20 tysięcy, które uratowały Europę i świat przed turecką tyranią. Teraz Polska uwolni świat od najstraszliwszej komunistycznej tyranii. Wstaje nowy Jan, który heroicznym marszem zerwie łańcuchy, poza granicami narzuconymi przez komunistyczną tyranię. Pamiętaj o tym. Ja błogosławię Polskę. Błogosławię cię. Pobłogosław mnie. Biedny Don Dolindo Ruotolo – Via Salvator Rosa, 58, Neapol”
Hij wordt door velen beschouwd als een voorvechter van de Napolitaanse spiritualiteit en de katholieke kerk. Hij rust in de kerk van San Giuseppe dei Vecchi, terwijl in de kerk van San Giuseppe dei Nudi het graf van zijn broer Elio is.
Het proces van heiligverklaring is momenteel aan de gang.