Kim był Jezus? Jezus Chrystus jest główną postacią religii chrześcijańskiej. Ponadto w większości religii Jezus uznawany jest za Boga. Dokładniej jest on jedną z 3 Boskich postaci (Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty). Jezus Chrystus urodził się ok. 4 w. przed naszą erą w Betlejem, a zmarł poprzez śmierć krzyżową w wieku około 33 lat (około 30 wiek naszej ery) w Jerozolimie.
Jezus był Synem Marii z niepokalanego poczęcia. Jego Ojcem, a właściwie opiekunem był Józef. Z całego życia Pana Jezusa niewiele wiemy o okresie dorastania, gdyż działalność swoją rozpoczął w wieku 30 lat. Wtedy to nauczał, gromadził wokół siebie uczniów, dokonywał cudów. Udzielał ludziom nauk w postaci przykazań, z których najważniejsze było przykazanie miłości i miłosierdzia dla bliźnich. Jak wspomniane zostało w poprzednich częściach artykułu, Jezus jest jak najbardziej postacią historyczną i jest bardzo wiele faktów, które to potwierdzają.
Jego działalność szeroko została opisana w Nowym Testamencie. Sam o sobie mówił, że jest Synem Bożym. Rodziło to sprzeciwy wśród faryzeuszy i saduceuszy. Faryzeusze i saduceusze byli żydowskimi bractwami religijnymi, które byli wobec siebie w opozycji. Faryzeusze byli głównie stronnictwem świeckim, w odróżnieniu od kapłańskiej arystokracji saduceuszów, starali się jednak w swoim postępowaniu przestrzegać świątynnych reguł czystości.Faryzeusze byli ekspertami w dziedzinie interpretacji Pisma. Faryzeuszy dzisiaj czasem określa się mianem „Uczeni w Piśmie”.
Miejsce narodzin Pana Jezusa, według badaczy, różni się od Biblijnego opisu. Był to prawdopodobnie Nazaret. Ewangelia Mateusza mówi również o związanym z narodzinami Jezusa faktem przybycia 3 mędrców ze wschodu (3 królowie). Wydarzenie to oraz jego prawdopodobną interpretację znajdziecie w poprzednich częściach artykułu. O dziecięcych latach Jezusa mówią tak zwane apokryfy, czyli Ewangelie Dzieciństwa.
Obszernymi i najbardziej popularnymi są Protoewangelia Jakuba oraz Ewangelia Dzieciństwa Tomasza. Według Tomasza, Jezus od wczesnego dzieciństwa był zdolny do czynienia cudów, wykorzystując je głównie do własnych celów. Apokryfy nie są akceptowane przez chrześcijan jako księgi natchnione. Wywarły one jednak znaczący wpływ na chrześcijańską kulturę.
Jezus wychował się w tak zwanym rejonie aramejskim. Takim też językiem prawdopodobnie się posługiwał. Możliwe, że znał również język grecki. Otrzymał prawdopodobnie podstawowe wykształcenie, typowe dla uboższej części ludności.
Początek działalności Jezusa Ewangelie określają na przełom 27/28 r. naszej ery kiedy to Jezus miał 30 lat. Przyjął On chrzest z rąk Jana Chrzciciela, co jest przez niektórych podważane (fakt zaistnienia takiego wydarzenia). Po tym wydarzeniu, zaczął on gromadzić wokół siebie ludzi i wybrał “dwunastu”, spośród których pierwszeństwo zyskał Piotr Apostoł. Nauczanie Jezusa zawsze gromadziło tłumy.
Nauczanie Jezusa oparte było na Starym Testamencie. Centralnym Jego motywem było Królestwo Boże, rozumiane jako sfera Bożego panowania. Główne tematy nauk Chrystusa mówiły między innymi o tym, że najważniejszym przykazaniem jest przykazanie miłości, istnieje potrzeba ofiary samego siebie, istnieje potrzeba bycia pokornym oraz miłosierdzia bliźniego.
Tydzień przed Świętem Paschy wyruszył do Jerozolimy. gdzie po uroczystym wjeździe nie pozwolił pielgrzymom obwołać się królem. Podjął konfrontację w świątyni z głównymi frakcjami religijnymi Izraela: faryzeuszami i saduceuszami.
Na dzień przed swoim porwaniem, przygotował ze swoimi uczniami Ostatnią Wieczerzę, na której przepowiedział swój los i pożegnał apostołów. Ustanowił również sakrament eucharystii pod postacią chleba i wina. Następnie, zdradzony przez jednego ze swoich uczniów, Judasza, Jezus został pojmany i postawiony przed sądem żydowskim. Został wydany Poncjuszowi Piłatowi , który nie znajdując dowodów Jego winy uległ presji tłumu oraz kapłanów, którzy domagali się śmierci Jezusa. Wydano karę śmierci przez ukrzyżowanie.
