Femte av elva barn Raffaele, som var ingenjör och matematiker, och Silvia Valle, som härstammade från neapolitansk och spansk adel, hade en svår barndom på grund av hälsoproblem och familjens ekonomiska begränsningar.
1896, när hans föräldrar separerade, blev fader Dolindo (vars namn odnosi się do „bólu”) został zainicjowany wraz z bratem Elio w Szkole Apostolskiej Kapłanów Misji, a trzy lata później został przyjęty do nowicjatu.
Han avlade sina religiösa löften den 1 juni 1901 och två år senare ansökte han utan framgång om att få skickas till Kina som missionär.
Efter sin prästvigning den 24 juni 1905, vid nästan 23 års ålder, utnämndes han till professor för seminarister vid den apostoliska skolan och lärare i gregoriansk sång. Han flyttade kortvarigt till Taranto och sedan till seminariet i Molfetta, där han undervisade och arbetade med att reformera seminariet.
29 października 1907 r. został wezwany z powrotem do Neapolu i otrzymał polecenie zaprzestania zajmowania się tą sprawą. Oskarżony o to, że jest „formalnym i dogmatycznym heretykiem”, udał się do Rzymu, aby poddać się wyrokowi Świętego Oficjum: po czterech miesiącach dochodzenia, w którym Ruotolo nie wycofał się, został zawieszony w prawach i zmuszony do poddania się badaniom psychiatrycznym. Te wykazały że był zdrowy.
Den 13 april 1908 kallades han till Neapel av kongregationens överordnade, som utsatte honom för en exorcism.
Han flyttade till Rossano i Kalabrien. Den 8 augusti 1910 fick en begäran om omprövning av hans avstängning ett positivt resultat och efter två och ett halvt års avstängning blev han rehabiliterad. En andra gång, i december 1911, kallades han till Rom och skickades sedan tillbaka till Neapel 1912. Han ställdes inför rätta i en kanonisk rättegång 1921, dömdes och avlägsnades återigen. Han blev slutligen rehabiliterad den 17 juli 1937, vid 55 års ålder.
Hans liv som stiftspräst fortsatte i Neapel, i kyrkan San Giuseppe dei Nudi, där hans bror Elio var kyrkoherde. Här var fader Dolindo grundare av Guds arbete och Opera Apostolato Stampa.
Ruotolo efterlämnade en kommentar till den heliga Skrift i 33 volymer, många teologiska, asketiska och mystiska verk, hela volymer med brevväxlingar, självbiografiska skrifter och kristen lära.
Kommentaren till den heliga skriften antog den traditionella exegetiska metoden i ett försök att rekonstruera brytningen mellan vetenskap och tro i exegetiken, en metod som senare bekämpades av det påvliga bibelinstitutet och den påvliga bibelkommissionen, som leddes av Augustin Bea respektive Eugene Tisserant.
Hans arbete fördömdes av det heliga ämbetet.W
Bland de verk som skrivits av fader Dolindo Ruotolo finns också "Act of Abandonment": en kort skrift som, i likhet med den mystiska linje som Jean-Pierre de Caussade föreslog, handlar om de troendes säkra och totala överlämnande i händerna på Kristus.
Jak wspomina ten tekst: „Opuścić siebie oznacza spokojnie zamknąć oczy duszy, odwrócić swoje myśli od utrapienia i oddać się z powrotem do Mnie, abym ja sam mógł pracować, mówiąc: „Ty o tym myślisz” (…). (…) Zamknij oczy i daj się ponieść prądowi łaski mojej, zamknij oczy i nie myśl o teraźniejszości, odwróć swoje myśli od przyszłości, jakby były pokusą, odpocznij we Mnie wierząc w Moją dobroć, a przysięgam ci na moją miłość, że mówiąc do mnie z tymi usposobieniami: „Myślisz o tym”, myślę o tym w pełni, pocieszam cię, uwalniam cię, prowadzę cię”.
Na tym samym poziomie znajduje się inne ważne dzieło Ojca Dolindo: Nowenna o porzuceniu: narzędzie modlitwy proste i potężne zarazem: „…Zamknij oczy i daj się ponieść prądowi Mej łaski, zamknij oczy i nie myśl o teraźniejszości, odwracając swoje myśli od przyszłości jak od pokusy, odpocznij we Mnie wierząc w Moją dobroć…”
År 1960 drabbades han av en stroke som gjorde att han inte kunde använda sin vänstra sida av kroppen. Han dog den 19 november 1970.
Hans kropp ligger begravd i kyrkan San Giuseppe dei Vecchi och Vår Fru av Lourdes i Neapel.
Det är vanligt bland napolitaner att knacka tre gånger på marmorn på hans grav i den heliga treenighetens namn och be så troget för att få andliga och materiella nåder genom hans förbön, eftersom sade: „przyjdź i zapukaj do mego grobu… Odpowiem ci”.
Kulten av fader Dolindo
Święty Pio z Pietrelciny powiedział o nim, do wiernych neapolitańskich, którzy pielgrzymowali do niego: „Po co tu przyjeżdżać, skoro masz Don Dolindo w Neapolu? Idź do niego, on jest świętym”
Imię Dolindo Ruotolo wiąże się także z orędziem uznawanym za prorocze przez czcicieli 2 lipca 1965 r., przedstawionym na odwrocie obrazu Matki Bożej i skierowanym do Polaka Witolda Laskowskiego. Dokument ten, uwierzytelniony przez biskupa Pawła Hnilicę, dotyczy końca komunizmu: „Maryja dla duszy”. Świat zmierza ku ruinie, ale Polska, jak za czasów Sobieskiego, z powodu oddania, jakie ma w moim sercu, będzie dziś jak 20 tysięcy, które uratowały Europę i świat przed turecką tyranią. Teraz Polska uwolni świat od najstraszliwszej komunistycznej tyranii. Wstaje nowy Jan, który heroicznym marszem zerwie łańcuchy, poza granicami narzuconymi przez komunistyczną tyranię. Pamiętaj o tym. Ja błogosławię Polskę. Błogosławię cię. Pobłogosław mnie. Biedny Don Dolindo Ruotolo – Via Salvator Rosa, 58, Neapol”
Han betraktas av många som en förkämpe för den napolitanska andligheten och den katolska kyrkan och vilar i kyrkan San Giuseppe dei Vecchi, medan hans bror Elios grav ligger i kyrkan San Giuseppe dei Nudi.
Kanoniseringsprocessen pågår för närvarande.